اکبر جوجه گلوگاه یکی از خوشمزه ترین غذاهای ایرانی است که طرز تهیه اکبر جوجه با کره و چلو شمالی را در ادامه این پست بیان خواهیم کرد. مواد اولیه برای تهیه اکبر جوجه با کره و رب انار در پایین آمده است. برای درست کردن اکبر جوجه باید از مرغ های بسیار کوچک که به آنها اکبر جوجه می گویند نیز استفاده شود. طرز تهیه اکبر جوجه با کره را در سایت وزین سماتک می خوانید. برای درست کردن اکبر جوجه با رب انار شما می توانید روشهای مختلفی را به کار گیرید.
اکبر جوجه ، نام یک رستوران زنجیرهای و نیز لقب علی اکبر کلبادی بنیانگذار رستوران های زنجیره ای اکبر جوجه برادران کلبادی است. آموزش درست کردن اکبر جوجه با رب انار این غذا هم اکنون به صورت یکی از غذاهای محلی مازندران در آمده است. ابتدا جوجه های محلی یک روز در آب و لیمو خوابانده میشود و سپس با روغن سرخ میشوند و به همراه برنج زعفرانی و مقداری رب انار شیرین سرو میشود.
جوجه کباب:یک کیلوگرم
برنج:5 پیمانه
رب انار شیرین:دو پیمانه
لیموترش:یک کیلوگرم
زعفران دم کرده:سه قاشق غذاخوری
روغن مایع:سه پیمانه
نمک و فلفل:به میزان لازم
چنان که می گویند یک روز باید تکه های مرغ را در محلول آبلیمو، آب و نمک بخوابانید؛ اما سه چهار ساعت هم کفایت می کند. بعد از سپری شدن این مدت، ابتدا روغن را در تابه ای نسبتا گود و بزرگ داغ کنید و سپس جوجه ها در آن بچینید. جوجه ها معمولا آب می اندازند. اگر اجازه بدهید کمی آبپز شوند، به سود خودتان کار کرده اید.
وقتی آب جوجه تمام شد، دقت کنید که دو طرف گوشت طلایی شده باشد. بعد از این آنها را از روغن بیرون بیاورید، روی جوجه ها را رب انار بریزید و با جعفری تزیین کنید و بر سر سفره بیاورید.
نکته
برای تهیه اکبر جوجه قطعه های مرغ را یک روز قبل از درست کردن این غذا در آبلیمو ترش ، مقدار کمی آب و نمک میخوابانید (اگر زمان کم دارید 4ساعت هم خوب است) بعد در صافی قطعه مرغ ها را قرار میدهید،در تابه ای (گود باشد راحت تر هستید) روغن میریزید تا حسابی داغ شود،و جوجه ها را در داخل آن بچینید.
جوجه ها شروع میکنند به آب انداختن که این باعث مغز پخت شدن جوجه میشود. هنگامی که آب جوجه تمام شد جوجه را پشت و رو کنید تا هر دو طرف آن طلایی شود و جوجه ها را از روغن خارج کنید و روی آن را رب انار بریزید و با استفاده از جعفری تزئین کنید.
در مازندران اکبر جوجه را با پلو زعفرانی میل میکنند.پلو را کته آماده میکنند و زعفران دم کرده را هنگامی که آب برنج درحال حباب زدن است به آن می افزایند.همچنین در کنار اکبر جوجه ای که نوش جان میکنند یک کاسه رب انار نیز میگذارند که به عنوان سس تلقی میشود.
تفاوت اول این غذا جوجه کباب زعفرانی آن است که پیاز و زعفران ندارد؛ اما اگر دوست داشتید می توانید زعفران و پیاز هم بزنید چون خوشمزه تر می شود.
تفاوت دوم این است که معمولا خورندگان این غذای محلی یک کاسه رب انار هم کنار دستتان بگذارند و به عنوان سس و مزه غذا از آن در هنگام خوردن بهره می برند.
رسم است که اکبرجوجه را با پلو زعفرانی می خورند. هرچند پلو سفید هم بد نیست. اما برای درست کردن پلو زعفرانی، باید پلو کته درست کنید. اگر چنین قصدی داشتید یادتان باشد وقتی آب برنج در حال حباب زدن است، زعفران دم کرده را اضافه کنید.
اکبر جوجه با کره جزو غذای محلی – مازندرانی میباشد
زمان آماده سازی مواد اولیه و مایحتاج آن حدودا 30 دقیقه
و زمان پخت و انتظار آن در حدود 1 ساعت و 30 دقیقه میباشد .
اکبر جوجه با کره را می توانید در وعده نهار – شام – سرو کنید .
توجه نمایید مقدار مواد اولیه و دستور تهیه برای 4 نفر مناسب میباشد .
رب انار در واقع آب انار جوشیده و غلیظشده است که به عنوان چاشنی در بسیاری از غذاها به خصوص خورشت فسنجان و اکبر جوجه از آن استفاده میشود.
طعم رب انار ممکن است مایل به ترشی یا مایل به شیرینی باشد و انتخاب آن به سلیقه هر فرد بستگی دارد. رب انار همچنین در رنگهای تیره و روشن موجود است که این رنگ به تیرگی یا روشنی دانههای انار بستگی دارد.
رب انار مخصوص شمال ایران از نوعی انار به نام ترشه انار (انار جنگلی) بهدست میآید و بسیار ترش و تیرهرنگ است و فسنجانی که با آن تهیه شود، ترش مزه و تقریبا سیاه رنگ خواهد شد.
اگر انار جنگلی یا انار ترش در دسترس نداربد میتوانید برای ترشترشدن رب انار خانگی، از مقداری آب انار ترش، آب نارنج یا آبغوره استفاده کنید.
شمالیها نوعی فسنجان محلی تهیه میکنند که به آن سیاه فسنجان گفته میشود. برای تهیه این غذا معمولا از رب انار سیاه استفاده میشود. برای داشتن یک رب انار غلیظ و سیاهرنگ باید یک قطعه آهن تمیز را روی شعله گاز سرخ کنید و موقع پخت رب انار داخل رب یا موقع پخت خورشت فسنجان داخل خود فسنجان بیندازید. از ترکیب اکسید آهن با تانن موجود در رب انار، رنگ سیاه تندی پدید میآید و در نهایت به این رب، رب انار سیاه گفته میشود.
برای تهیه رب انار دو روش کلی وحود دارد که در یکی؛ از دانههای انار و در دیگری از آب انار استفاده میشود. در ادامه هر دو روش تهیه رب انار خانگی را به شما آموزش خواهیم داد.
برای تهیه رب انار خانگی با استفاده از آب انار ابتدا انارها را شسته، از وسط نصف کنید.
دستگاه آب انار گیری سنتی را برداشته و انارها را آب بگیرید.
نکته: اگه حجم اناری که دارید بالاست، حتما از آقایان برای آبگیری انارها کمک بگیرید.
اگر آب انار گیر دستی ندارید میتوانید از آبمیوهگیری یا غذاساز استفاده کرده و بعد آب انار را از صافی عبور دهید تا صاف و شفاف شود.
وقتی آب همه انارها را گرفتید، آب انارها را صاف کنید.
آب انارها را داخل یک دیگ یا قابلمه بزرگ ریخته و روی شعله با حرارت زیاد قرار دهید تا به جوش بیاید.
وقتی آب انار به نقطه جوش رسید، حرارت را کم کنید و مراقب باشید تا ته نگیرد و نسوزد.
هر چند دقیقه یک بار رب را هم بزنید.
مدت زمان حرارت دادن آب انار به قدری است که کمکم به غلظت رسیده و شبیه ربهای حاضری شود. مثلا برای حدود 40 کیلو انار، شاید لازم باشد یک روز کامل آب آن را بجوشانید.
رب انار شما آماده است. رب اناری که با این روش تهیه میشود غلظتی شبیه به شربت دارد.
طرز تهیه رب انار خانگی با استفاده از دانه انار:
برای تهیه رب خانگی، ابتدا انارها را شسته و سر و ته آنها را با چاقو جدا کرده و انارها را از وسط دو قسمت کنید.
سپس انارها را از قسمت دانه، کف دست بگیرید و با استفاده از یک وسیله سنگین مثل گوشتکوب یا پشت قاشق، به پوست انارها ضربه بزیند تا انارها دانه شوند و فقط پوست آنها باقی بماند.
سعی کنید تمام دانههای انار داخل ظرف ریخته شود و چیزی هدر نرود.
دانههای خراب و زایدات را از داخل ظرف خارج کنید زیرا در غیر اینصورت، طعم رب شما را خراب خواهند کرد.
دانهها را فقط یک مرتبه شستشو دهید.
پس از این مرحله، دانههای تمیز را داخل قابلمه ریخته و روی آنها مقدار 2 الی 3 لیوان آب بریزید و روی اجاق بگذارید تا کمی بپزد و آب انداخته و نرم شوند.
حالا یک سبد آبکش بزرگ برداشته و آن را روی یک قابلمه با سایز مناسب قرار دهید به طوری که سبد کاملا دهانه قابلمه را بپوشاند.
انارهای پختهشده را داخل سبد بریزید تا آب انار از تفالهها جدا شود.
سپس با دست یا پشت یک قاشق، دانهها را به کف سبد آبکش بسایید و کمی با دست فشار دهید تا فقط تفاله و هسته دانهها باقی بماند.
آب انار به دست آمده را داخل قابلمه بزرگ و جاداری ریخنه و روی حرارت قرار دهید تا بجوشد.
در حین جوشیدن آب انار، کف روی آن را جمع کنید.
آب انار را مرتب هم بزنید تا سر نرود.
جوشاندن آب انار باید تاحدی ادامه پیدا کند که آب انار به غلظتی مشابه غلظت عسل برسد.
بعد از حدود 5-6 ساعت، رنگ آب انار تغییر کرده و شروع به قلقل زدن میکند و حبابهای آن به بیرون از قابلمه پرتاب میشوند که این یعنی آب انار شما در حال تبدیلشدن به رب است و دارد به غلظت میرسد.
در این مرحله دیگر از پای دیگ تکان نخورید و مرتب رب را هم بزنید تا ته نگیرد و نسوزد.
مواظب باشید که حبابهای رب به سر و صورتتان نپاشد و نسوزید.
وقتی رب انار به غلظت مناسب رسید قابلمه را از روی حرارت برداشته و صبر کنید تا کمی خنک شود.
حالا به آن نمک اضافه کرده و خوب مخلوط کنید.
رب انار آمادهشده را داخل شیشههای کوچک تمیز و خشک بریزید. رب اناری که به روش دوم تهیه میشود، به دلیل استفاده از دانه انار غلیظتر و گوشتیتر است.
برای تهیه هر نوع رب مثل رب انار باید از قابلمه بزرگ یا دیگ استفاده کنید تا رب موقع بهجوشآمدن سرریز نشود.
بهتر است نمک را رب بعد از غلیظشدن و خنکشدن اضافه کنید. به این دلیل که نمک به خاطر واکنشهای شیمیایی باعث کدرشدن رب میشود.
اگر میخواهید رب انار را به مدت طولانی و به خصوص بیرون از یخچال نگه دارید، غلظت آن را بیش از حد معمول در نظر بگیرید.
برای فهمیدن قوام رب انار میتوانید مقداری از آن را برای تستکردن داخل ظرفی بریزید و کمی صبر کنید تا سرد شود. اگر ظرف را تکان دادید و رب انار به سختی حرکت کرد، یعنی قوام و غلظت رب مناسب است و میتوانید آن را از روی حرارت بردارید.
هرچه مقدار انارها بیشتر باشد مسلما مدت زمان جوشیدن و آمادهشدن رب نیز طولانیتر است.
هرچهقدر به زمان پایان پخت رب انار نزدیکتر میشوید، رنگ رب شما تیرهتر میشود.
اگر از انار شیرین استفاده کنید، تقریبا رب شما به رنگ قهوهای سوخته یا سیاه درمیآید و این رنگ به درصد شیرینی انار شما بستگی دارد.
اگر انار شما ملس یا ترش باشد، رنگ رب آن تیرهتر و سیاهتر خواهد شد.
تا وقتی که رب کاملا سرد نشده، آن را از دیگ به شیشه یا هر ظرف دیگری انتقال ندهید.
پس از سردشدن، رب را داخل ظرف دلخواه بریزید و در جای خشک و خنک نگهداری کنید.
تقریبا از هر 10 کیلو انار، حدود 2 کیلو رب انار غلیظ و خوشمزه تهیه میشود.
امیدواریم توضیحات ارائهشده کافی و مفید بوده و بتوانید با استفاده از هریک از این روشها، یک رب انار خوشرنگ، خوشمزه و غلیظ تهیه کنید و از آن برای پخت غذا و … استفاده کنید.
رستوران های اکبرجوجه، بیشتر از نیم قرن سابقه فعالیت دارند. رستوران هایی که جوجه کباب ویژه ای سرو می کنند و البته فقط مختص مازندران و گلستان هستند. اکبرجوجه البته لقب آقای علی اکبر کلبادی هم هست که همراه با برادرانش رستوران های زنجیره ای اکبرجوجه را تاسیس کردند و البته تا حدودی جلوی متقلبان را گرفتند. اکبرجوجه اکنون به رستوران های زنجیره ای بدل شده است که همگی آرم و نشان یکسانی دارند. رستوران هایی که روی شیشه آنها نام برادران گلبادی دیده می شود شعبه های اصلی هستند.
جوجه کباب: یک کیلوگرم
برنج: 5 پیمانه
رب انار شیرین: دو پیمانه
لیموترش: یک کیلوگرم
زعفران دم کرده: سه قاشق غذاخوری
روغن مایع: سه پیمانه
نمک و فلفل
اگر اهل کباب خوری در خانه باشید، حتما چندباری جوجه کباب زعفرانی را به جای اینکه به سیخ بکشید، با گوجه فرنگی سرخ کرده اید. انصافا خوشمزه هم می شود. اکبرجوجه هم همین جوجه کباب است با یکی دو تفاوت؛ جوجه ها را باید در آبلیمو، نمک و آب بخوابانید. روایت هست که می گویند یک روز باید تکه های مرغ را در محلول آبلیمو، آب و نمک بخوابانید. اما از ما نشنیده بگیرید؛ سه چهار ساعت هم کفایت می کند.
بعد از این مدت، روغن را در تابه ای نسبتا گود و بزرگ داغ کنید و سپس جوجه ها در آن بچینید. جوجه ها معمولا آب می اندازند. اگر اجازه بدهید کمی آبپز شوند، به سود خودتان کار کرده اید. آب جوجه که تمام شد، باید دو طرف گوشت طلایی شود. بعد از این از روغن بیرون بیاورید.
روی جوجه ها را رب انار بریزید و با جعفری تزیین کنید.
نکته باریکتر از مو: این غذا برخلاف جوجه کباب زعفرانی، پیاز و زعفران ندارد. اما اگر دوست داشتید می توانید زعفران و پیاز هم بزنید. خوشمزه تر می شود. ضمنا فراموش نکنید یک کاسه رب انار کنار دستتان بگذارید، لازم می شود.
مخلفات: رسم است که اکبرجوجه را با پلو زعفرانی می خورند. هرچند پلو سفید هم بد نیست. اما برای درست کردن پلو زعفرانی، باید پلو کته درست کنید. وقتی آب برنج در حال حباب زدن است، زعفران دم کرده را اضافه کنید.
نوشیدنی: دوغ نوشیدنی سالمی برای این غذاست. هرچند که مالت هم خوب است.
برای فردا: می دانید که قدیم ها رستوران ها برای هر روز، یک سوپ ویژه داشتند؟ اسمش هم بود سوپ روز. چیزی که اکنون به سوپ جو یا ورمیشل بدل شده است. ما هم فردا سوپ روز داریم!