شعر شهادت امام حسن عسکری | دوبیتی تسلیت شهادت امام حسن عسکری

شعر شهادت امام حسن عسکری (ع) به مناسبت فرا رسیدن روز هشتم ماه ربیع الاول را در این بخش برایتان تدارک دیده ایم و شاعران آیینی میهن مان ایران در عرض ارادت به ساحت امام یازدهم شیعیان دوبیتی تسلیت شهادت امام حسن عسکری (ع) را برای شما عزیزان سروده اند. امام حسن بن علی الزکی العسکری علیه السلام تنها 28 سال عمر کردند، در هشتم ربیع الاول سال 260 هجری قمری پس از تحمل رنج‌های بسیار، به دست مزدوران معتمد عباسی شهید و در کنار مرقد امام ‌هادی (ع) به خاک سپرده شدند.

شعر شهادت امام حسن عسکری

مجموعه زیباترین اشعار تسلیت شهادت امام حسن عسکری علیه السلام را برایتان آماده کرده ایم و در صورت تمایل می توانید از بهترین شعر شهادت امام حسن عسکری (ع) استفاده کنید.

امروز عسکرى ز جهان دیده بسته است
قلب جهان و قطب زمان، دل شکسته است

آن حجت خداى ز بیداد معتصم
پیوند زندگانیش از هم گسسته است

صاحب عزاست صاحب عصر، اندرین عزا
روحش به چارسالگى از کینه خسته است

بر چهره امام زمان، آن دُر یتیم
از باد ظلم گرد یتیمى نشسته است

در خانه اى که مرکز اندوه و ماتم است
دشمن کمر به غارت آن خانه بسته است

از لطف آن که ناز کند بَرد بر خلیل
صاحب زمان ز آتش بیداد رسته است

اندر بقیع و سامره و کربلا و طوس
گل‌های فاطمه بنگر دسته دسته است

شعر کوتاه شهادت امام حسن عسکری

امشب جهان در التهاب و اضطراب است
از رحلت باب محمد غرق داغ است

امشب خداوند جهان تقدیر کرده
ابن الحسن را بر زمان تدبیر کرده

فردا چو خورشید حسن خاموش گردد
فجر امامت برجهان ظاهر بگردد

شعر شهادت امام حسن عسکری

نشسته بالا سرت فاطمه با دل خون

دل زهرا واسه جگرت می‌سوزه می‌سوزه می‌سوزه
ناله کم کن دل پسرت می‌سوزه می‌سوزه می‌سوزه

نرو! مهدی غریبه
روز و شب غم نصیبه
نباشی بی شکیبه

غریب عالم حسن

گرچه با درد جگر تو دست و پا می‌زدی
ولی به پهلوی تو نخورده هیچ لگدی

تو جوونی گرچه از نفس افتادی افتادی افتادی
ولی آروم توی بسترت جون دادی جون دادی جون دادی

ولی آقای مضطر
ندید هیچ کس تا آخر
روی حلق تو خنجر

غریب عالم حسن

شعر شهادت امام حسن عسکری

امشب
مولایمان صاحب الزّمان عج
در هجرِ پدر
دلشکسته است
و رَختِ سیاه به تن کرده است
و با ناله و اندوه
زانویِ غم به بغل گرفته است!

امشب امامِ عصر
گاهی به مدینه است و گاهی به سامراست
و در انتظارِ واقعه ای دردناک
بر بالینِ نگاری از سلسله یِ انبیاست !

و او که کنون
در روضه و مصیبتِ جدّش حسین ع
و در فراقِ پدر گریه می کند
و پرستویِ دلش
به دیواره هایِ قفس می خورد
و با غم و اندوهِ فراوان
به گوشه ای نشسته است
از همین لحظات
برایِ زمین و زمان
……………… مولا و مقتداست !

اشعار تسلیت شهادت امام حسن عسکری

دل هرشیعه ی عاشق، به هوای او بود
شب تاریک و سحر دل، به نوای او بود

نه که شب روزهزاران هوادار به رهش
رهِ آن نور خدایی، که صفای او بود

دل پر نور و نوایش که جها درد کشید
شب مهتاب چه گریان ،که برای او بود

شهِ عسکرشده بود درد،به خود می پیچید
عجبا زهر به آن سینه ،دوای او بود

به درون خانه ی حود ، شاه زدرد افتاده
پسرش حضرت مَهدی به هوای اوبود

جگرش آتشِ آن شعلهِ زهرآگین است
رَهِ آن حضرت حقّ رفت که جای اوبود

رَهِ آن یار تمنّا ، ره آن قبله ی عشق
همه چشمان شده گریان و دعای او بود

درهمان لحظه به لب روضه عاشورا داشت
به ثریای خدا شد که سرای او بود

چه شهیدی همگی گریه به چشمان داریم
ره هرعاشق مخلص ره و رای او بود

چشم«فاتح» شده پراشک و دگرچشمان نیز
به امامی که شهادت چو لوای او بود

شعر بلند شهادت امام حسن عسکری

مثل بغض از وسط حنجره برخاسته ایم
همچو اشک از غم یک خاطره برخاسته ایم

با دو صد حاجت و درد و گره برخاسته ایم
به هواى حرم سامره برخاسته ایم

روضه غربت تو حال عجیبى دارد
هرکه نامش حسن است ارث غریبى دارد

جان به قربان دلت جان به فداى سر او
فرق‌ها داشت نگاه تو و چشم تر او

که تفاوت بکند، همسر تو… همسر او
طعنه بسیار شنیده دل غم پرور او

حسن سامره صحن حرمت محترم است
حسنى بین بقیع است که او بى حرم است

یا حسن، آه تو پرداختنى می‌خواهد
یا حسن، داغ تو بر سرزدنى می‌خواهد

یا حسن، نام تو دور از وطنى می‌خواهد
یا حسن، روضه تو سوختنى می‌خواهد

دل تو تنگ مدینه است که دلگیر شدى
مادرى هستى عزیزم تو اگر پیر شدى

خانه کوچک تو هیچ کم از زندان نیست
خالى از آمدن و رفتن زندانبان نیست

بین یک مشت نگهبان که بوى ایمان نیست
زندگى با زن و بچه بخدا آسان نیست

خانه ات امنیت از دست نگهبانان داشت؟
واقعا ایمنى از حمله نااهلان داشت؟

اصلا این غصه به پیمانه تو ریخته اند؟
اصلا آقا سر پروانه تو ریخته اند؟

شعله بر دامن کاشانه تو ریخته اند؟
چل نفر در وسط خانه تو ریخته اند؟

راه ناموس ترا بسته کسى در کوچه؟
همسرت را زده پیوسته کسى در کوچه؟

کوچه اى بود مدینه، که زنى خورد زمین
ناگهان مادرتان با زدنى خورد زمین

فاطمه با لگد بد دهنى خورد زمین
حسن عسکرى ، آنجا حسنى خورد زمین

قسمت این بود که او درد و محن جمع کند
گوشوار از وسط کوچه حسن جمع کند

قسمت این بود از این داغ تو را هم دادند
به تو هم موى سپیدى و قدى خم دادند

در جوانى پسر فاطمه را سَم دادند
به لب خشک تو از جام محرم دادند

عطش پیکر مسموم تو می‌گفت حسین
نفس تشنه حلقوم تو می‌گفت حسین

پسرى داشتى و آب به لب‌هاى تو ریخت
لحظه تشنگى‌ات گریه به غم‌هاى تو ریخت

اشک بالاى سر پیکر تنهاى تو ریخت
خاک‌ها بر سرش از ماتم عظماى تو ریخت

روى زانوى پسر بودى و عطشان نشدى
حسن فاطمه صد شکر که عریان نشدى

پسرى داشتى و زود کفن کرد ترا
کفن فاخر و شایسته به تن کرد ترا

درخور شان تو تشییع بدن کرد ترا
تیرباران چه کسى مثل حسن کرد ترا؟

نیتم بود حسین و ز کفن می‌گفتم
ناخودآگاه همش یاد حسن می‌افتم

خواهرى داشتى و حرمت او حفظ شده
احترام دل بى طاقت او حفظ شده

بعد تو روسرىِ عصمت او حفظ شده
دست بسته نشده عزت او حفظ شده

خواهرت بزم شراب و سر بازار نرفت
به اسیرى وسط مجلس اغیار نرفت

متن شعر شهادت امام حسن عسکری

شد عزای باب مظلومت بیا یابن الحسن

جان به قربان تو ای صاحب عزا یابن الحسن

عسگری مسموم شد از زهر بیداد و ستم

کز غمش سوزد دل اهل ولا یا بن الحسن

در عزای عسگری آید زنای اهل دل

صد فغان همراه با شور ونوا یابن الحسن

آب شد شمع وجودش زاتش زهر ستم

خاک غم بر سر کنم زین ماجرا یابن الحسن

در جوانی رفت از دنیا امام عسگری

شد کویر دل از این غم شعله زا یابن الحسن

این مصیبت را زسوز سینه و با اشک وآه

تسلیت گوئیم امشب بر شما یابن الحسن

گاه از هجران جانسوز تو سوزم همچو شمع

گاه از فقدان آن نور هدی یابن الحسن

دست رد بر سینه ام امشب مزن زیرا که من

با محبان تو هستم آشنا یابن الحسن

شعر شهادت امام حسن عسکری

یازده بار جهان گوشه زندان کم نیست
کنج زندان بلا گریه باران کم نیست

سامرائی شده ام ، راه گدایی بلدم
لقمه نانی بده از دست شما نان کم نیست

قسمت کعبه نشد تا که طوافت بکند
بر دل کعبه همین داغ فراوان کم نیست

یازده بار به جای تو به مشهد رفتم
بپذیرش به خدا حج فقیران کم نیست

زخم دندان تو و جام پر از خون آبه
ماجرائی است که در ایل تو چندان کم نیست

بوسهء جام به لب‌های تو یعنی این بار
خیزران نیست ولی روضه دندان کم نیست

از همان دم پسر کوچکتان باران شد
تا همین لحظه که خون گریه باران کم نیست

در بقیع حرمت با دل خون می‌گفتم
که مگر داغ همان مرقد ویران کم نیست

شعر زیبا در مورد وفات امام حسن عسکری

یک نفر در غربت زندان گرفتار است یابن العسکری
پای در زنجیر و محو دیدن یار است یابن العسکری

ای طبیب حاذق دلخستگان در گوشه ای از سامرا
سرور آزاده ای از درد سرشار است یابن العسکری

در جوانی زندگانی را به پایان می رساند با ستم
سینه اش لبربز رمز و راز و اسرارست یابن العسکری

آرزو دارد ببیند چهره ات را ای عزیز فاطمه
امشبی را تا سحر هشیار و بیدارست یابن العسکری

خون جگر گردیده با زهر هلاهل رهنمای شیعبان
خرمنی از شعله و آه شرر بار است یابن العسکری

خون دل از دیده می ریزد به یاد سرور لب تشنگان
گاه مجنون ابوالفضل علمدار است یابن العسکری

کربلا و کوفه آتش می زند جان و دلش را چون بقیع
گاه گریان از در و دیوار و مسمار است یابن العسکری

کاش می شد جان بابایت بیایی همره آدینه ای
بیدلان را در حضورت حرف بسیارست یابن العسکری

شعر شهادت امام حسن عسکری

بازهم یک حسن وزهر وشرر بر پیکر

باز از نسل علی گشته یکی،پاره جگر

باز هم غربت وتنهایی اولاد نبی

زآسمان علوی باز غروب اختر

سامرا غم زده از قتل امامی مظلوم

باز راس پدری بر سر زانوی پسر

عسکری گشته جوانمرگ وبگرید عالم

در غم یازدهم گنج ولا را گوهر

مهدی اش آمده از پرده غیبت به برش

تا که گیرد همه اسرار امامت زپدر

اشکهایش بچکد بر رخ بابای جوان

آن یتیمی که بود عرش وزمین را زیور

تاکه روح از تن مولا حسن آمد به برون

صاحب عصر و زمان گشت عزادار پدر

سامرا گشت سیه پوش غم مولایش

بر دل جمله محبان غم او شد آذر

مهدیش بهر پدر خواند نماز میت

کرد اثبات که باشد به خلایق رهبر

رفت آغاز کند غیبت کبرای خودش

ای خوشا روزظهوری که نماید منظر

اسماعیل تقوایی

اشعار شهادت امام حسن عسکری (ع)

سوخت از زهر ز پا تا به سرم
آب گردیده خدایا جگرم

پسرم مهدی موعود کجاست؟
تا ببیند که چه آمد به سرم

دشمنانم همه شادند ولی
گرد غم ریخت به روی پسرم

پسرم گرید و گوید همه دم
پدرم ای پدرم ای پدرم

یاد تنهایی مهدی هر دم
می‌رود خون ز دو چشمان ترم

طوطی باغ جنانم اما
ریخت یا رب به جهان بال و پرم

از پس ماه صفر زهر جفا
کرد با ختم رسل همسفرم

پیکرم شمع صفت آب شده
قاصد مرگ نشسته به برم

آب آرید برایم یاران
که به دل سخت فتاده شررم

ای خدا یاد لب خشک حسین
سوزد از زهر جفا بیشترم…

شعر شهادت امام حسن عسکری

رسانده زهر جفا تا به چرخ آه مرا
گرفته است زکف معتمد رفاه مرا

به زندگانی من نیز زهر خاتمه داد
به دست و پیکر لرزان ببین گواه مرا

رسیده بر لب بام آفتاب زندگیم
بخوان غلام من از پشت پرده ماه مرا

بیا امید دلم مهدیم دگر مگذار
تو بیش از این به رهت منتظر نگاه مرا

بیا و آب بنوشان تو بر پدر دم مرگ
که نیست تاب و توان جسم همچو کاه مرا

تو در برم بنشین تا مگر که بنشانی
ز اشک دم به دم خود شرار آه مرا

به غربت تو و مظلومی تو می‌سوزم
چو گیرد اتش بیداد جایگاه مرا

دوبیتی شهادت امام حسن عسکری

چنانکه درد ز مرهم جدا نخواهد شد
غم از نگاه تو یکدم جدا نخواهد شد

محرم و صفر و فاطمیه، نه هر روز
دل تو لحظه‌ای از غم جدا نخواهد شد

پس از دو ماه عزا در غم پدر زِ تنت
دوباره رخت محرم جدا نخواهد شد

به سامرا ببری یا نه امشب از چشمم
هوای ابری ماتم جدا نخواهد شد

دخیل دست من از سامرا جداست،
ولی دخیلِ بسته‌ی قلبم جدا نخواهد شد

غم حسین و غم توست در دل و، دستم
از این دو رشته‌ی محکم جدا نخواهد شد

شهید شد پدر تو، ولی از انگشتش
به زور خنجر، خاتم جدا نخواهد شد

شعر شهادت امام حسن عسکری

ای عزیز دل زهرا پسرم مهدی جان

سوخت از زهر هلاهل جگرم مهدی جان

دوست دارم که به دامان محبت بنهی

از ره مهر و محبّت تو سرم مهدی جان

معتصم داد به من زهر که با خوردن آن

شمع سان سوخت ز پا تا به سرم مهدی جان

موقع دادن جان از اثر زهر جفا

روز شد تیره به پیش نظرم مهدی جان

ز آتش زهر جفا گر چه به خود می پیچم

یاد آن سینه و آن میخ درم مهدی جهان

داد زهار بستان زان دو نفر روز ظهور

سوختند آن دو نفر برگ و برم مهدی جان

روز موعود تو از ثانی نامرد بپرس

کرد نیلی ز چه روی قمرم مهدی جان

پهلوی مادر ما را بشکست و بشکست

زین جنایت به خدا بال و پرم مهدی جان

دل ژولیده از این ماتم عظمی خون شد

ای عزیز دل زهرا پسرم مهدی جان

(ژولیده نیشابوری)

شعر کوتاه در مورد شهادت امام حسن عسکری

شانه به درد زلف پریشان من نخورد
مرهم به درد چاک گریبان من نخورد

از زهر معتمد که دو سه جرعه خورده ام
یک قطره هم نماند که از جان من نخورد

تاریک بود بس که شکنجه سرای من
راه ستاره نیز به زندان من نخورد

شش سال در اسارت اگر عمر من گذشت
بر خواهر اسیر که چشمان من نخورد

در شعله‌ای که چادر این همسرم نسوخت
یا تازیانه بر تن طفلان من نخورد

دندان من ز. لرزه بر این کاسه آب خورد
چوبی دگر به گوشه‌ی دندان من نخورد

شعر شهادت امام حسن عسکری (ع)

ریشه کرده مهرت از روز ازل در جان ما
هست ما از آن تو عشق تو هم از ان ما

کار و بار شاعران با لطف تو رونق گرفت
نام زیبای تو حسن مطلع دیوان ما

نور چشمان تو تدوین کتاب الله کرد
آیه آیه سوره سوره زینت قرآن ما

خط به خط روزی سه وعده بوسه بارانت کنیم
نور و قدر و کوثر و یاسین و الرحمان ما

از خودت تنها خودت را در دوعالم خواستیم
دردمندیم و نگاه رحمتت درمان ما

منفعت یعنی همینی که گدایت میشویم
ازکرامت‌های تو پر میشود دامان ما

خادمان خانه ات روزی رسان عالم اند
بی گمان پیوند خورده با تو آب و نان ما

ارتباط مستقیمی دارد این زانو زدن
روی فرش روضه با تقویت ایمان ما

مینویسد نام زیبای تو را بر سینه‌ها
در میان دسته‌های سینه زن دستان ما

سجده بر خاک حرم کردیم و نورانی شدیم
صحن روشن گشته از پیشانی تابان ما

روی کاشی حرم با خون خود حک می‌کنیم
خط نخواهد خورد هرگز بعد از این پیمان ما

در دفاع, از حریم تو جوانی می‌دهیم
دیدنی تر میشود با خون حنابندان ما

من کفن پوشیده ام پای ضریح چوبی‌ات
مثل من بسیار دارد جان به کف ایران ما

مادرت بین قنوت خود دعامان می‌کند
حضرت زهرای مرضیه ست پشتیبان ما

قیمتش بالاست اشکی که برایت جمع شد
بیش از اینها هم می‌ارزد لؤلؤ و مرجان ما

جای ارباب مصیبت…جای مهدی خالی است
درمیان روضه‌های خیمةالاحزان ما

این هم از آثار عمری داغ حصر سامراست
حبس گشته ناله‌ها در سینه سوزان ما

یک دل سیری نشد آبی بنوشی عاقبت
کربلایی شد دل و اندوه شد مهمان ما

رو به قبله ذکر یا جداه گفتی زیر لب
روضه‌هایت ابتدای حزن بی پایان ما

سالروز شهادت امام حسن عسکری علیه السلام تسلیت باد و در این مقاله مجموعه زیباترین اشعار شهادت امام حسن عسکری علیه السلام را تقدیم به شما سروران گرامی کردیم که امیدواریم مورد رضایت قرار گرفته باشد.