مریضی گال یک عفونت نیست ، بلکه حمله حشره میکروسکوپی به پوست است . کنه های کوچک که Sarcoptes scabiei نامیده می شوند .
کنه گال در لایه های پوست انسان و برخی از حیوانات وارد می شوند . پوست با این تهاجم سازگار نیست و شروع به مقابله و عوارض ناشی از آن می کند ولی قدرت از بین بردن آن را ندارد .
همان گونه که گال ها در لایه های پوستی شروع به تخم ریزی می کنند ، پوست درصدد مقابله با آلودگی مرض گال برمی خیزد که حاصل این تقابل علامت های پوستی مانند خارش بسیار زیاد و ضایعات پوستی است .
زمانی که برای اولین بار مریضی پوستی گال می گیریم ، ممکن است چهار تا شش هفته طول بکشد تا پوستمان واکنش و علامتی نشان دهد . علائم شایع گال موارد زیر هستند :
• خارش شدید مخصوصا شب ها
• جوش های قرمز کهیر شکل
• ضایعات پوستی و تاول
• زخم هایی ناشی از خاراندن و خراشیدن پوست
در مراحل اولیه ممکن است مریضی پوستی گال ، با سایر بیماری های پوستی مثل اگزما پوستی یا گزیدگی پشه اشتباه شود ، زیرا علائم مشابه به نظر می رسند . ولی از آنجایی که خارش گال یکسره و طولانی مدت است می توانیم آن را از سایر بیماری ها تشخیص دهیم . همچنین این خارش در کودکان و افراد مسن شدید تر است .
نشانه های دیگر مریضی گال خطوط تونل مانند سفید مایل به خاکستری یا به رنگ پوست است که ابتدای آن از سوراخی روی پوست شروع می شود . این تونل ها زمانی ایجاد می شوند که گال های ماده در لایه ای از زیر پوست تونل می زنند و سپس هر گال ماده 10 تا 25 تخم داخل این تونل ها تخم ریزی می کند . برای دیدن عکس های بیشتر از بیماری گال اینجا کلیک کنید .
کنه های گال می تواند هر جایی از پوست بدن زندگی کند ولی بعضی از جاها را بیشتر دوست دارد که شامل :
• بین انگشتان
• چین خوردگی های مچ دست ، آرنج و زانو
• دور کمر و ناف
• روی سینه ها یا اندام های تناسلی
• روی سر ، گردن ، صورت ، کف دست و کف پا در کودکان خردسال
اکثر افرادی که مبتلا به مرض گال شده اند ، تنها 10 تا 15 کنه گال در پوست خود دارند و هر گال کوچکتر از نیم میلی تر است . به همین دلیل آنها به سختی با چشم دیده میشوند و اگر دیده شوند به شکل نقاط کوچک سیاه روی پوست دیده می شوند .
ولی آنها با میکروسکوپ به وضوح دیده می شوند و در قسمت هایی از پوست که بر اثر خارش دچار خراشیدگی شده ، حتی تخم ها و مدفوع گال با میکروسکوپ قابل مشاهده است .
معمولا گال از طریق تماس طولانی مدت با محل آلوده یا تماس پوست به پوست گسترش می یابد . پس مقداری زمان نیاز است تا از یک فرد به دیگری منتقل شوند ، چون گال باید از روی پوست فرد بیمار بخزد و به پوست سالم برسد ( گال نمیتواند بپرد یا پرواز کند ) .
گاهی اوقات انتقال گال ممکن است از وسایل شخصی مشترک مانند ملافه یا حوله باشد .
گال خیلی راحت می تواند بین اعضای خانواده یا شرکای جنسی پخش شود . این احتمال بعید است که فقط با یک دست دادن یا بغل کردن سریع به ما سرایت کند . یک خبر خوب برای کسی که هنوز به گال مبتلا نشده است این است که کنه گال نمی تواند بپرد یا پرواز کند و خیلی آهسته می خزد .
سگ ها و گربه ها هم گال می گیرند که در آنها به عنوان گری یا کچلی شناخته می شود . متاسفانه خیلی از آنها با این بیماری می میرند .
با این حال گال سگ و گربه با گال انسال متفاوت است و ممکن است با دست زدن به سگ آلوده به ما هم سرایت کند ولی این نوع گال در پوست انسان ها قادر به تولید مثل و در نتیجه تخم ریزی نمی باشد . معمولا این گال ها بدون ایجاد هیچ علائمی می میرند .
هشدار : ما مراجعینی داشتیم که به گفته آنها پس از رفتن به محل نگه داری سگ ها و گربه ها یا مراکز درمانی این حیوانات دچار بیماری گال شده اند . پس تصمیم گیری در مورد “نتایج تحقیقات علمی” یا “تجربه بعضی از بیماران ما” بر عهده خودتان است .
هر کسی می تواند مریضی گال بگیرد ولی افراد زیر در معرض خطر بیشتری از این بیماری هستند :
• افرادی که روابط جنسی با اشخاص مختلف انجام می دهند .
• زندانیان
• افرادی که در محیط های شلوغ و/یابدتر اینکه مکان هایی که لوازم مشترک زیاد مانند بالش ، پتو و حوله دارند مثلا خوابگاه های دانشجویی زندگی می کنند.
• افرادی که در مراکز مراقبت یا نگهداری از کودکان کار می کنند.
گاهی اوقات مریضی پوستی گال به مهد کودک ها سرایت پیدا می کند . کودکان بیشتر تمایل دارند به روش هایی بازی کنند که شامل تماس پوست با پوست است . همچنین ممکن است با پتو و بالش مشترک استراحت کنند .
اگر یکی از این کودکان گال داشته باشد باید این موضوع به بچه های دیگر و کارکنان آنجا گفته شود که آنها نیز به پزشک مراجعه کنند حتی اگر هنوز هیچکدام از آنها علائمی نداشته باشند .
مراکز مراقبت های بلند مدت مخصوصا خانه سالمندان ، همچنین مراکز نگه داری از معلولین مستعد شیوع گال هستند .
به دلیل اینکه کارکنان آنجا به افرادی که در این مراکز تحت مراقبت هستند در حمام کردن و لباس پوشیدن کمک می کنند ، تماس پوست به پوست اتفاق می افتد و اگر تنها یکی از کارکنان توسط یکی از سالمندان یا معلولین مبتلا شود ، می تواند بیماری را به همه منتقل کند .
به همین منظور سازمان cdc توصیه می کند تمام افرادی جدیدی که وارد این مراکز می شوند یا حتی کارکنان جدید ، مورد غربالگری مریضی گال قرار گیرند .
این مریضی گال نروژی نیز نامیده می شود ، گال پوستهدار یک آلودگی بسیار شدید است که شامل ده ها هزار کنه گال در یک فرد است .
این تعداد گال باعث می شود که روی پوست ؛ پوسته های ضخیم پر از کنه ها و تخم ها ایجاد شود . گال پوستهدار در افراد مبتلا به سیستم ایمنی ضعیف ، سالمندان و افراد معلول شایع است . این نوع گال بسیار مسری و خطرناک است و نیاز به درمان سریع برای جلوگیری از شیوع دارد .
به دلیل خارش شدید مرض گال ، معمولا ما نمی توانیم در مقابل خاراندن موضع مقاومت کنیم . این خاراندن های مکرر باعث ایجاد خراش و زخم های باز روی پوستمان می شود . که مستعد عفونت هستند .
یک سری عفونت باکتریایی مانند عفونت “زرد زخم” که شایع ترین عفونت عارضه گال است ممکن است در ما ایجاد می شود .
علامت این عفونت شامل تاول های عسلی رنگ است که معمولا با آنتی بیوتیک ها درمان می شود .
در بیشتر موارد ، پزشک می تواند مریضی پوستی گال را بر اساس زائده های پوستی و توصیف بیمار از میزان خارش ، شناسایی کند .
گاهی اوقات پزشک از جمع آوری پوست نقاط خراشیدگی ها و زایده های پوستی برای تشخیص استفاده می کند .
پزشک این پوست ها را با میکروسکوپ برای بررسی و دیدن کنه های گال ، تخم ها و مدفوع آنها استفاده می کند .
مرض گال به خودی خود درمان نمی شود و فقط با استفاده از داروهایی که کنه گال را می کشد درمان می شود .
تجویز دکتر معمولا یک پماد ، کرم یا لوسیونی است که ما باید آن را به کل بدن “از گردن به پایین” بزنیم و بعد از 8 تا 14 ساعت آن را بشوییم .
بعضی از پزشکان ممکن است قرص هایی هم تجویز کنند . درمان توسط تجویز دکتر بسته به داروهایی که می دهد معمولا تا 3 روز طول می کشد .
با وجود اینکه داروهای تجویزی توسط دکتر می تواند گال و تخم آن را بکشد اما باز خارش بی امان آن بسیار آزار دهنده است به همین منظور می توان از قرص های آنتی هیستامین مخصوصا در شب کمک گرفت .
کرم هیدروکورتیزون نیز ممکن است کمک کند ، اما استفاده از این کرم می تواند ظاهر ضایعات گال را تغییر دهد و تشخیص بیماری را سخت تر کند . بهتر است از این کرم فقط پس از اینکه پزشک تشخیص را تایید کرد استفاده کنیم .
اگر مرض گال در ما ، تایید و تشخیص داده شود ، هر کسی که تماس فیزیکی نزدیک با ما دارد نیز باید درمان شود . تماس نزدیک شامل حمام کردن با هم ، خوابیدن در یک تخت یا حتی گرفتن دست است .
پزشکان معمولا درمان تمام اعضای خانواده را توصیه می کنند ، حتی اگر علائم وجود نداشته باشد . (به یاد داشته باشید ، ممکن است چهار تا شش هفته طول بکشد تا علائم ظاهر شود .)
کنه های گال می توانند دو تا سه روز بر روی سطح لباس ، ملافه یا حوله زندگی کنند . برای اطمینان از اینکه این کنه ها حتما کشته شوند ، همه ملحفه و لباس مورد استفاده توسط فرد مریض را در سه روز گذشته یا کمتر از سه روز بشویید .
مواردی که گفته شد را در آب گرم بشویید و آنها را در یک خشک کن داغ یا با سشوار خشک کنید .
وسایلی که قابل شستشو نیستند باید به مدت هفت روز در یک کیسه پلاستیکی بدون درز و سوراخ قرار داده شوند و در آن را بدون کوچک ترین منفذی گره زد یا چسباند .
داروهای درمان گال می تواند کنه ها و تخم ها را به سرعت از بین ببرند و بیماران معمولا می توانند 24 ساعت پس از شروع درمان به مدرسه یا محل کار برگردند .
با این حال ، ممکن است خارش تا چند هفته ای ادامه پیدا کند . خارش نتیجه یک واکنش آلرژیک مداوم در پوستمان است . اگر خارش بیشتر از چهار هفته ادامه پیدا کند یا ضایعات پوستی جدیدی ظاهر شود ، باید دوباره به پزشک خود مراجعه کنیم . ممکن است لازم باشد داروهای درمان گال را دوباره استفاده کنیم .
چون حشره گال برعکس اکثر حشرات در لایه های زیرین پوست زندگی و تخم ریزی می کند و مانند حشرات دیگر به راحتی نمی توان آن را روی پوست مشاهده کرد ، که همین امر از بین بردن آن را بسیار دشوار کرده و حتی دکترها از درمان آن عاجزند .
چون حرکت گال بسیار کند است ، اگر همسایه یا دوست و آشنایی که مبتلا به این بیماریست و حتی ما با او در ارتباط بوده ایم ولی در یک خانه زندگی نمی کنیم به احتمال زیاد از او نگرفته ایم . ولی در این صورت هم به پزشک مراجعه کنیم .
به همین راحتی نمی توانیم از مریضی پوستی گال خلاص شویم پس برای درمان گال باید بسیار حوصله داشته باشیم و روش های زیادی را امتحان کنیم و به خاطر مدت زمان طولانی درمان یا هزینه های زیاد درمان ، از درمان گال دلسرد نشویم و تا خلاصی کامل آن بکوشیم .
اصولا افرادی که مبتلا به گال می شوند در اولین اقدام به پزشک مراجعه می کنند که اکثرا بی نتیجه است ، اگر شما در قدم اول به پزشک مراجعه کرده اید و در همان فعالیت و درمان ، بهبودی حاصل کردید حتما برای ما نام ، آدرس دکتر گال و تجربه خود را به اشتراک بگذارید .