لخته خون در پریود زنان و دختران ممکن است مشاهده شود که علت لخته خون در پریود عوامل متعددی می تواند باشد در اینجا دلایل لخته خون در پریود و همچنین راههای درمان لخته خون در پریود را بیان خواهیم کرد.
لخته خون در پریود می تواند طبیعی باشد. مقدار، طول و فرکانس خونریزی قاعدگی از ماه به ماه و از فردی به فرد دیگر متفاوت است. با این حال، خروج لخته خون بزرگ در پریود نشانه ای از وجود مشکل است. اگر پریود شما سنگین تر از معمول است – به عنوان مثال، خیس شدن پد یا تامپون هر ساعت برای چند ساعت یا لخته خون در پریود با پزشک خود مشورت کنید. پزشک می تواند تعیین کند که آیا یک مشکل اساسی باعث پریودی شما شده است یا خیر. پزشک ممکن است آزمایش خون برای بررسی کم خونی، بیماری خونی که می تواند موجب احساس ضعف یا خستگی شود، توصیه کند. پزشک ممکن است سونوگرافی از لگن را نیز توصیه کند. گاهی اوقات داروهای هورمونی برای تنظیم خونریزی شدید تجویز می شوند.
در اواسط چرخه پریودی، دیواره های رحم کم کم ضخیم می شود و آماده بارداری می شود. اگر این اتفاق نیفتد، لایه تشکیل شده پوشش رحم جدا شده و باعث خونریزی در طول پریودی می شود. گاهی اوقات لخته خون ها باعث خونریزی ماهانه می شوند. این لخته خون در پریود از 0.5 میلیمتر تا 4-3 سانتی متر می باشد. در واقع اگر مخمرها مانع از لخته شدن خون در پریودی شوند، خون در واژن لخته می شود و در نوار بهداشتی لخته های خون می بینید. این مسئله می تواند باعث از دست دادن خون زیادی شود.
توجه! اگر مقدار خون در پریودی بیشتر از 80 گرم در روز باشد، خونریزی شما خطرناک است. چگونه می توان مقدار خون از دست رفته در روز را اندازه گیری کرد؟ ابتدا نوار بهداشتی تمیز را وزن کنید سپس نوار بهداشتی استفاده شده را وزن کنید. تفاضل آن ها را اندازه گیری کنید و بنویسید. سپس 24 ساعت بعد نیز مقدار خونریزی را اندازه گیری کنید. اگر مقدار خونریزی شما زیاد است با پزشک تماس بگیرید.
دفع لخته خون در پریود کاملاً طبیعی است حتی وقتی اندازه لختهها خیلی بزرگ است. اگر دفع لختههای خونی بزرگ، منظم و همراه با انقباض دردناک باشد، باید آن را جدی گرفت و برای رفع این ناهنجاری سراغ پزشک رفت.در این جا برخی از دلایل لخته خون در عادت ماهیانه زنان را بررسی می کنیم.
اندازه رحم
توانایی میومورتیوم رحم (عضله) برای انقباض
فیبروئیدها
آدنوئیدوز
قطر کانال دهانه رحم که از طریق آن خون باید جریان یابد
هر گونه انسداد در خروجی محصولات قاعدگی مانند پولیپ ها، چسبندگی (تشخیص و درمان چسبندگی رحم) و غیره
کوچک نشدن رحم پس از زایمان
در دوره حاملگی اندازه رحم به منظور تطابق با رشد بچه افزایش مییابد. پس از زایمان رحم منقبض میشود تا به شکل و اندازه طبیعیاش برگردد. گاهی وقتی رحم منقبض نمیشود تا به اندازه طبیعیاش برگردد، باعث جمع شدن خون زیادی در رحم میشود. این خون پیش از آنکه دفع شود درون رحم لخته میشود و در دوره عادت ماهانه به لختههای خونی بزرگی تبدیل میشود.
بارداری
وقتی احتمال بارداری وجود دارد، باید آزمایش انجام شود. مشکلات حاملگی، سقط جنین، و حاملگی های خارج رحمی می توانند با لخته خون در پریود همراه باشند.
پولیپ
پولیپ ها، فیبروم هایی هستند که مثل مادهای خارجی در دیواره درونی رحم رشد میکنند که در فضای خالی رحم متورم میشوند. اگر این پولیپها اندازهشان بزرگ شدند در دوره عادت ماهانه میل به انسداد جریان خون از رحم دارند. این اتفاق روند شکلگیری لخته را در رحم تسریع میبخشد.
انسداد جریان خروجی
هر چیزی که تا حدی بتواند خروج مایع از رحم را در طول دوره زمانی مسدود کند، می تواند به لخته خون در پریود کمک کند. شایعترین شکل انسداد خروج از تغییرات طبیعی پس از یائسگی زمانی است که سطح هورمون ها کاهش می یابد. بدون تحریک استروژن، کانال دهانه رحم ممکن است کوچک شود. این می تواند جریان خون را محدود کند، بنابراین ممکن است لخته ها شکل بگیرند.
فیبروم رحم
فیبروم رحم غدههای (غیرسرطانی) خوشخیمی هستند.که درون فضای خالی رحم یا در دیواره رحم رشد میکند. این فیبرومها نسبت به هورمون استروژه بسیار حساس هستند. در دوره عادت ماهانه وقتی سطح هورمون زن افزایش پیدا میکند این فیبرومها هم رشد میکنند و رشدشان باعث خونریزی شدید همراه با لختههای خونی بزرگ میشود. خروج خون در هنگام قائدگی برای خانم ها معمولا با پرسش ها و سوالاتی همراه می شود که باعث نگرانی و آشفته شدن ذهن آنها می شود ، یکی از موضوعاتی که در هنگام قاعدگی در برخی از خانم ها بروز پیدا می کند خارج شدن لخته خون در پریود می باشد.خانمها بهخصوص دختران جوان از وقتی وارد سن بلوغ میشوند و قاعدگی را تجربه میکنند سؤالات بسیاری در ذهنشان ایجاد میشود که شاید بهراحتی نتوانند از پزشک خود بپرسند، به همین دلیل آنها را نادیده گرفته و به مشکلاتشان عادت میکنند.
آندرومتریوز
وقتی لایه داخلی رحم که به آن اندومتریوم گفته میشود بیرون از بخش داخلی رحم رشد میکند به آن آندرومتریوز گفته میشود. این غشای مخاطی مثل اندومتریوم غشای مخاطی رفتار میکند و شروع به خونریزی در دوره عادت ماهانه میکند. این لایه به ذره کوچکی بیرون میآید که شبیه لخته خون بزرگ در پریود است که در دوره عادت ماهانه خارح میشود.
کیست تخمدان
زمانی که تعادل بین هورمونهای زنانه، استروژن و پروژسترون بهم میخوردکیست های تخمدانی به وجود می آید . این اختلال باعث خونریزی غیرعادی و سنگین خون میشود که به صورت لخته خون در پریود دفع میشود.
تغییرات هورمونی
– کوتاه مدت: تولید هورمون به دلایل مختلف ممکن است متفاوت باشد. برخی از این موارد عبارتند از: شکست در تخمک گذاری، کیست تخمدان و دارو. برای هر زن لخته خون در پریود غیرعادی نیست. اکثریت این وقایع کوتاه مدت هستند و به دنبال پریودی های عادی پیش می آیند.
– مزمن: سایر عواملی که می توانند تغییرات هورمون را به طور مداوم تغییر دهند، شامل تغییرات دوره یائسگی، بیماری مزمن، افزایش وزن یا از دست دادن وزن و استفاده از داروهای طولانی مدت مانند استروئیدها و یا شکست طولانی مدت در تخمک گذاری است
رحم بزرگ
پس از حاملگی چندقلو یا چندین تولد، رحم ممکن است بزرگتر از قبل از حاملگی بماند. اگر حفره رحم گسترش یابد، جمع شدن خون قاعدگی ممکن است رخ دهد. این باعث افزایش لخته خون در پریود می شود.
لخته خون یک توده غلیظ خون قاعدگی است که هنگام قاعدگی از بدن شما خارج می شود.
لخته های خون در طول سنگین ترین دوره پریودی رایج هستند – که معمولا چند روز اول است.
لخته های خون مانند لکه های ژله مانند است که در اندازه ها و رنگ های متفاوت هستند.
لخته خون در پریود غلیظ و بزرگ را مشاهده کنید، می تواند به علت یک مشکل سلامتی باشد. مراجعه به دکتر کمک خواهد کرد که هر گونه مشکلات بیشتر برطرف شود. گاهی اوقات علل دیگری برای لخته خون در پریود مانند تغییرات هورمونی، سقط جنین، یائسگی یا اندومتریوز وجود دارد. اگر نگران هستید، با پزشک خود مشورت کنید.
گاهی اوقات ممکن است متوجه شوید که خون قاعدگی قهوه ای تیره و یا تقریبا سیاه است. این تغییر رنگ طبیعی است. این اتفاق در زمانی دیده می شود که خون قدیمی تر شده است و به سرعت از بدن خارج نمی شود. جریان موقت غلیظ و تیره لزوما علت نگرانی نیست. با این حال، پریودی سنگین ( برای کاهش خونریزی قاعدگی چه بخوریم؟) و منظم نیاز به مراجعه به دکتر را نشان میدهد. در طول ماه، از دست دادن خون اضافی ماهانه منجر به کم خونی (اکسیژن حمل شده کم به وسیله سلول های خون)، ضعف و یا خستگی می شود. اگر احساس می کنید پریود شما مشکلی دارد، به پزشک مراجعه کنید.
مهمترین شاخص ها عبارتند از: شمارش خون (هماتوکریت) و مدت لخته خون در پریود. اگر یک زن بتواند بدون کم خونی، تعداد عادی سلول خون داشته باشد و لخته شدن بیش از طول دوره طبیعی طول نکشد، محدودیت در حد قابل قبول در نظر گرفته می شود.
ممکن است متوجه شوید که با نزدیک شدن به انتهای پریود، خون قاعدگی تیره تر می شود (این رنگ می تواند از قهوه ای تیره تا تقریبا سیاه باشد). این مسئله اغلب در انتهای آن اتفاق می افتد، زمانی که جریان قاعدگی سنگین نیست. این خون قدیمی است و به سرعت از بدن خارج نمی شود.
در تجربه من حدود 30 تا 40 درصد از بیماران مبتلا به آندومتریوز خونریزی غیرطبیعی دارند که ممکن است شامل لخته خون در پریود باشد. به طور کلی، احساس می کنم یک اثر غیر مستقیم نیز وجود داشته باشد. به عنوان مثال، یک زن که یک اندومتریوم بزرگ را تولید می کند ممکن است دریابید که این مسئله با تخمک گذاری طبیعی تداخل ایجاد میکند. این امر می تواند به طور غیر مستقیم منجر به خونریزی غیرطبیعی و احتمالا تشکیل لخته شود.
همانطور که در بالا ذکر شد، لخته خون در پریود رایج است و معمولا نیازی به درمان بیشتر نیست. بهترین راه برای کنترل لخته شدن خون در دوران پریود این است که از یک محصول قاعدگی استفاده کنید که به شما کمک می کند تا قوام خون قاعدگی خود را نظارت کنید، به عنوان مثال، فنجان قاعدگی. تامپون ها و پدها جریان خون را جذب می کنند اما نمی توانند خون غلیظ یا لخته های خون را جذب کنند. فنجان قاعدگی متفاوت است، آنها جریان و لخته خون های پریودی را در هنگام خروج طبیعی آن ها از بدن جمع می کنند.
اغلب خانمها هر چند وقت یک بار در قاعدگیشان لخته خون در پریود میبینند. این لختهها ممکن است قرمز روشن یا تیره باشند و اغلب در شدیدترین روز خونریزی خارج میشوند. وجود این لختهها باعث میشود خونریزی غلیظتر از همیشه به نظر برسد. بدن به طور معمول برای جلوگیری از لخته خون در پریود، همراه با آن ماده ضدانعقاد ترشح میکند. اما وقتی عادتماهانه شدید است و خون با سرعت زیادی خارج میشود، این مواد وقت کافی برای اثرگذاری پیدا نمیکند و به همین دلیل لخته تشکیل میشود. اگر میزان لختههایتان زیاد است یا سایزشان بزرگ است باید حتما توسط متخصص زنان معاینه شوید.