فرق شیره و تریاک + تفاوت تریاک با شیره
فرق شیره و تریاک
شیره با تریاک تفاوت چندانی ندارد فقط به دلیل میزان خلوصی کمتر شیره ارزان تر از تریاک است. بسیاری از افراد معتاد به تریاک به دلیل گران شدن تریاک به شیره روی آورده اند . در ادامه فرق شیره و تریاک و تفاوت تریاک با شیره بیان خواهد شد.
شیره تریاک نوعی ماده مخدر بسیار قوی است که در شیره کش خانه ها با کمک «ساقی» تدخین می‌کنند. شیره تریاک را هم از تریاک و هم از سوخته تریاک می‌توان به دست آورد، اما نوع مرغوب آن از ترکیب سه نسبت سوخته تریاک و یک نسبت تریاک خالص به دست می‌آید. مخلوط سوخته تریاک و تریاک را ابتدا در آب داغ کاملاً حل می‌کنند و سپس حرارت می‌دهند.
پس از گذراندن این ترکیب از صافی، و گرفتن «تفالهٔ» آن، آن را مجدداً تا نقطهٔ جوش حرارت می‌دهند تا قوام بیاید و سفت شود. در ایران، گاهی تفاله را مجدداً به تریاک می‌افزایند و این تریاک تقلبی را به فروش می‌رسانند. به این ترتیب، شیره فقط از ترکیبات محلول در آب تریاک تشکیل میشود. با توجه به اینکه مرفین و کدئین آلکالوئیدهای مؤثر اصلیِ تریاک حلّالیت بالایی در آب دارند، غلظت آنها در شیره بسیار بیشتر از تریاک عادی است. اما ترکیبات نامحلول در آبِ موجود در تریاک، مثل پاپاورین و نوسکاپین، در شیره تریاک وجود ندارند.
تریاک
تعریف:
تریاک به شکل ماده قهوه ای تیره رنگ با بوی مخصوص است. که از تیغ زدن گرز خشخاش و لخته شدن شیره خشخاش نارس بدست می آید. تریاک حاوی چند ترکیب مخدری از جمله مورفین و کدئین است. مهمترین ماده مخدر موجود در تریاک مورفین است که اثرات تریاک نیز ناشی از تأثیر همین ماده بر روی سلولهای بدن است. معمولا قاچاقچیان مواد مخدر جهت سود بیشتر، تریاک را با مواد زائد زیادی مخلوط می کنند تا حجم و وزن آن اضافه شود! این قضیه درباره سایر مواد مخدر هم مصداق دارد.
شیره سوخته
تعریف:
فرم دیگری از تریاک است که از جمع آوری باقیمانده تریاک که در نتیجه سوختن در حین کشیدن آن توسط وافور در محفظه سفالین وافور باقیمانده است، بدست می آید. مقدار مورفین و سایر آلکالوئیدها در این نوع تریاک بیشتر از خود تریاک است.
شیره
تعریف:
شیره از حل کردن تریاک در آب و صاف کردن آن بدست می آید.
نحوه مصرف شیره تریاک
تریاک به سه صورت کشیدنی( دود کردن)، خوردنی و تزریقی استفاده می شود. روش تزریق تریاک یک روش غیر معمول و پرخطر است. برای کشیدن آن از وسایلی مانند وافور، سیخ و سنجاق و وسیله ای دست ساز که به آن قُلقُلی می گویند استفاده می کنند. مقدار جذب مورفین در فرم تزریقی بیشتر از فرم خوردنی و در فرم خوردنی بیشتر از فرم کشیدنی است. در حین دودکردن بوی مخصوص به خود را دارد که معمولا جهت از بین بردن و مخفی کردن بوی آن، بعداز کشیدن تریاک اسفند دود می کنند.
تفاوت ظاهری شیره و سوخته در سطح متخلخل سوخته (به دلیل وجود ناخالصی) و سطح براق شیره‌است. هردو رنگ قهوه‌ای سوخته مایل به سیاه دارند. قدرت تخدیر شیره چندین برابر تریاک بوده و به معتادانی که دارای سطح مصرف زیاد هستند شیره‌ای گفته میشود. به دلیل قدرت تخدیر زیاد شیره، در هنگام مصرف، فرد شیره‌ای به حالت درازکشیده در می‌آید تا از افتادن بر زمین خودداری کند.
کریم شیره‌ای معروفترین معتاد به شیره در دربار ناصرالدین شاه بوده‌است.
ابزار شیره‌کشی نگاری است، ولی شیره را با روشهای دیگری مانند تدخین با سیخ و سنگ، بلعیدن و حل کردن در مایعات و نوشیدن نیز مورد استعمال قرار می‌دهند.
علائم مصرف شیره تریاک
اعتیاد به مخدرها بصورت وابستگی بدنی و روانی ایجاد می شود و دو فاز اصلی دارد.
1- نئشگی
2- خماری
بعد از مصرف مواد مخدر شخص خصوصیات مثبتی مانند: اعتماد بنفس بالا، خوشحالی، بگوبخند بودن، دوست داشتن دیگران، بیخیالی و خو ش اخلاقی دارد. و به قول معروف فرد نئشه است. بسته به شدت اعتیاد و نوع ماده مخدر مصرفی، بعداز چند ساعت با پایین آمدن سطح مواد مخدر در بدن، شخص دچار علائم ترک یا همان خماری می شود.
علائم خماری به علائم خفیف، متوسط و شدید تقسیم می شود. این علائم از کسالت، بی حوصله گی، عصبانیت، خمیازه، آبریزش بینی و عطسه شروع می شود و در صورتیکه شخص مواد مخدر استفاده نکند یا به قول معروف خودش را نسازد علائم شدیدتری مانند: درد اسکلتی عضلانی، اسهال، استفراغ، افزایش ضربان قلب، بالا و پایین رفتن فشارخون، پرش عضلانی و بدتر از همه اضطراب مرگبار به آن اضافه می شود که برای بسیاری از معتادان غیر قابل تحمل است.
در صورتیکه بیمار معتاد بتواند تمامی علائم را تحمل کند، بسته به خصوصیات فردی، نوع مواد و روش مصرف بعد از حداکثر هشت روز علائم فروکش کرده و فرد به حال طبیعی بر می گردد. لازم به ذکر است که این علائم در مصرف کراک بقدری شدید است که بسیاری از سم زدایی های با متادون در این نوع اعتیاد، با شکست روبرو می شود.
کارشناس اداره آموزش پلیس مبارزه با مواد مخدر نیروی انتظامی با اشاره به این که سالانه 6 هزار و 100 تن تریاک در افغانستان تولید میشود، تصریح کرد: تریاک به دلیل داشتن انواع آلکالوئید، تاثیرش بر روی کرتکس مغز بیشتر و ترک آن نیز سخت‌تر است.
به گزارش سماتک، سروان باقریان در خصوص طبقه‌بندی انواع مواد اعتیادآور گفت: با خراش سطح خارجی گرز خشخاش لایه میانی شیره سفید رنگی ترشح می‌کند که این شیره در مجاورت هوا اکسید شده به رنگ زرد مایل به قهوه‌ای تغییر رنگ می‌دهد و ماده حاصل و جمع‌آوری شده را اصطلاحا تریاک شیر یا شیره خام تریاک می‌گویند.
وی افزود: پس از جمع‌آوری تریاک، شیره خام آن را طی عمل تیاری (مالش و حرارت) به ماده‌ای قهوه‌ای رنگ به نام تریاک تبدیل و به اشکال چانه، لول و… بسته‌بندی می‌کنند.
باقریان با اشاره به این که از تریاک تاکنون 150 نوع الکالوئیه( اجزاء) شناخته شده که بالغ بر 40 نوع آنها قابل دسترسی و تجزیه است، تصریح کرد: سه نوع آن در جهان کنونی تحت نظارت سازمانهای بین‌المللی کنترل و مبارزه با مواد مخدر موسوم به ( lNCB) است.
این کارشناس، معروفترین آلکالوئیدهای تریاک را مرفین 4 تا 20 درصد، نارکوتین 8/0 الی 10درصد، پاپاورین 5/0 تا یک درصد، تبائین 2/0 تا یک درصد، کدئین 2/0 تا 8/0 درصد و نارسئین 1/0 تا 5/0 درصد نام برد.
باقریان با اشاره به این که تریاک ابعاد و اشکال مختلفی مانند حب، لول، چانه و …. دارد و رنگ آن قهوه‌ای مایل به سیاه با بافت شل و نرم بوده، به طوری که گاه در اثر خشک شدن سفت و شکننده است، خاطرنشان کرد: معمولا” برای شناسایی تریاک روشهای غیراصولی و ناصحیح مانند بوئیدن، چشیدن و سوزاندن و…. پیشنهاد میشود که تمامی روشهای یاد شده علاوه بر غلط بودن، خطر ابتلاء به اعتیاد را نیز در دراز مدت به دنبال خواهد داشت.
به گفته این کارشناس مواد مخدر، بهترین و مطمئن‌ترین راه شناسایی این ماده بهره‌برداری از معرف‌های شیمیایی موسوم به محلول مارکیز است. وی همچنین در خصوص راه‌های مصرف نیز خاطرنشان کرد: تریاک را به روشهای مختلف مانند تدخین (دودکردن به هر وسیله‌ای مانند وافور، سیخ و سنگ و سنجاق، قرقری و …) بلع، نوشیدن و حتی تزریق مورد مصرف قرار می‌دهند، اما متداولترین روش بکارگیری وسیله‌ای به نام وافور است.
باقریان افزود: وافور از یک سر سرامیکی به نام حقه و یک لوله که دود حاصل از تدخین تریاک را به مجاری تنفسی فرد هدایت می‌کند؛ تشکیل شده است و هنگام بکارگیری وافور بخشی از تریاک که دارای ناخالصی بیشتر است به صورت نیمه مذاب داخل حقه جمع‌آوری میشود که به آن اصطلاحا سوخته تریاک می‌گویند.
وی در خصوص سوخته تریاک اظهار کرد: سوخته معمولا” به رنگ قهوه‌ای تیره و یا سیاه و به صورت کاملا” براق مانند ذرات قیر دیده میشود که حاوی مقادیری مرفین است و به صورت نوشیدن و یا بلع مورد سوء مصرف قرار می‌گیرد.
این کارشناس در خصوص شیره تریاک، اذعان کرد: با تراشیدن داخل حقه وافور و به دست آوردن سوخته تریاک، سوخته را با تریاک به نسبت 3 به 1 مخلوط کرده و می‌جوشانند و از صافی عبور می‌دهند و سپس محلول حاصل که از صافی عبور می‌کند را می‌جوشانند تا قوام آمده سفت شود و به آن شیره تریاک می‌گویند.
وی خاطرنشان کرد: شیره تریاک در غالب تیکه‌های سیاه رنگ و براق دیده میشود و تفاوت آن با سوخته در این است که سوخته دارای سطحی ناصاف و زبر و خشن است، در حالی که شیره تریاک یا شیره مطبوخ دارای سطحی صاف و سیقلی است. همچنین قدرت تخدیر شیره تریاک چندین برابر تریاک بوده و شاید به همین خاطر به معتادان که در درجه بالایی از تخریب قرار دارند، شیره‌ای گفته می‌شد.
این کارشناس در خصوص طریق مصرف شیره تریاک گفت: شیره تریاک را به وسیله‌ای به نام نگاری تدخین می‌کنند و معمولا” جهت انجام چنین عملی، فرد در حالت درازکش به استعمال شیره می‌پردازد و فرد دیگری به عنوان ساقی از وی نگهداری می‌کند، زیرا همانطور که گفته شد قدرت تخدیر شیره بسیار بالا بوده و در صورتی که فرد در حالتی غیر درازکش باشد، دچار سرگیجه و تهوه شده و به زمین خواهد افتاد. شیره را به روشهای دیگری مانند تدخین با سیخ و سنجاق، بلع و نوشیدن نیز مورد استعمال قرار می‌دهند.
وی با اشاره به این که با صاف کردن محلول شیره، بخشی از آن به صورت نامحلول در صافی باقی می‌ماند که به آن تفاله تریاک گفته میشود، توضیح داد: این ماده معمولا” به شکل پودر قهوه‌ای رنگ و فاقد مرفین دیده میشود که می‌بایست دور ریخته شود، اما این روزها به منظور افزایش حجم مواد مخدر این ماده را به عنوان ناخالصی به تریاک اضافه می‌کنند.
به نوشته سایت پلیس باقریان در خصوص میزان مصرف این ماده مخدر در کشور گفت: تریاک به عنوان یک ماده مخدر سنتی به دلیل بوی حاصل از مصرف آن و ادوات مصرفش در بین جوانان متداول نیست. این کارشناس افزود: تریاک به دلیل داشتن انواع آلکالوئید، تاثیریش بر روی کرتکس مغز بیشتر و در نتیجه ترک آن نیز سخت‌تر است.
باقریان با اشاره به این که سالانه 6 هزار و 100 تن تریاک در افغانستان تولید میشود، تصریح کرد: حدود 60 تا 70 هزار هکتار زمین‌های این کشور زیر خشت خشخاش است. کارشناس اداره آموزش پلیس مبارزه با مواد مخدر ناجا یادآور شد: البته تریاک تهیه شده در بازار مصرف به مرفین و هروئین تبدیل شده که در بازارهای اروپایی نیز مصرف بالایی دارد.
