تامپون چیست و چه فرقی با نوار بهداشتی دارد؟

یکی از ابزارهای زنانه که در هنگام عادت ماهیانه به کار می آید تامپون است. تامپون در اصل کار نوار بهداشتی را انجام می دهد با این تفاوت که تامپون خون را در داخل واژن مهار می کند اجازه نمی دهد خون بیرون بیاید. بیشتر تامپون ها برای جذب بهتر خون عادت ماهیانه از جنس پنبه ساخته می شوند و در داخل مهبل فرو داده می شود تا از خونریزی جلوگیری کند. به گزارش سایت سماتک تامپون ها لوله های ساخته شده از الیاف پنبه ای هستند که در دوران قاعدگی داخل واژن گذاشته می شوند و خون و ترشحات قاعدگی را جذب می کنند.

تامپون وسیله‌ایست با کاربردی همانند نوار بهداشتی که در در ایام عادت ماهانه توسط خانم‌ها استفاده می‌شود. تامپون بر خلاف نوار بهداشتی که بیرون از فرج قرار می‌گیرد، در داخل مهبل فرو می‌رود و با جذب خون مانع بیرون آمدن آن از بدن می‌شود. جنس آن معمولاً از پنبه است و با استفاده از یک فروکننده (به انگلیسی: Applicator) در داخل مهبل قرار داده می‌شود. در انتهای آن نخی وجود دارد که برای بیرون کشیدن آن استفاده می‌شود. تامپون انگشتی گونه‌ای تامپون است که بدون فروکننده فروخته می‌شود و با دست در محل خود قرار می‌گیرد.

تاریخچه به وجود آمدن تامپون

تامپون با فروکننده و نخ انتهای آن در سال 1929 اختراع و در سال 1931 توسط دکتر ارل هاس (به انگلیسی: Earle Haas)ثبت شد. تامپون‌هایی بر اساس طرح دکتر ارل هاس ساخته شدند در سال 1936 مورد استفاده قرار گرفتند.

تامپون بهتر است یا نوار بهداشتی؟
در موقعیت های عمومی استفاده از نوار بهداشتی بهتر و آسان تر از استفاده از تامپون است. بهتر است تنها در موارد خاص مثل ورزش کردن یا مهمانی رفتن از تامپون استفاده کنید. مثلا در صورتی که لباس مجلسی شما تنگ و چسبان است بهتر است از تامپون به جای نوار بهداشتی استفاده کنید.

تامپون‌ها با درجات جذب خون متفاوتی ارایه می‌شوند :

    ضعیف : ۶ گرم یا کمتر
    معمولی : ۶ تا ۹ گرم
    خوب : ۹ تا ۱۲ گرم
    خیلی خوب : ۱۲ تا ۱۵ گرم
    عالی : ۱۵ تا ۱۸ گرم

گفته می‌شود تامپون‌ها با نشانگان حمله سمی (به انگلیسی: toxic shock syndrome – TSS) مرتبط است که به ندرت با عفونت‌های باکتریایی اتفاق می‌افتد.

عوامل افزایش خطر حمله سمی :

استفاده مداوم یا طولانی از تامپون‌ها (به ویژه انواع فوق جاذب) در دوره‌های قاعدگی، عفونت‌های استافیلوکوکی.

پیشگیری از حمله
    تامپون‌ها را مرتب عوض کنید و در شب نوارهای بهداشتی را جایگزین آنها کنید.
    از تامپون‌های فوق جاذب استفاده نکنید، از انواع نخی استفاده کنید.
    اگر شما دچار عفونت پوستی به ویژه نزدیک آلت تناسلی هستید، از تامپون استفاده نکنید.
    قبل از گذاشتن تامپون، دست‌ها را به دقت بشویید. استافیلوکوک‌ها معمولاً در دست وجود دارند.
    برای زخم‌های عفونی فوراً از پزشک کمک بخواهید.

عواقب مورد انتظار:

بیشتر بیماران با تشخیص زودهنگام و درمان فوری در بیمارستان بهبود می‌یابند ولی برخی موارد کشنده هستند. کف دست و پا غالباً در حین بهبودی پوسته می‌دهد.

عوارض احتمالی حمله:

شوک شدید، نارسایی کلیه، نارسایی احتقانی قلب،، زجر تنفسی، ریختن مو و ناخن‌ها، عود شوک سمی، در موارد شدید، مرگ ومیر ممکن است 15٪ باشد.

راه‌های تشخیص حمله :

آزمون‌های تشخیصی می‌توانند شامل بررسی‌های آزمایشگاهی خون و کشت مخاطات باشد. بستری فوری در بیمارستان برای دریافت مایعات داخل وریدی تا آنتی بیوتیک‌ها تجویز شوند و کاهش مایعات و الکترولیت‌ها و کم آبی تصحیح شود و نیز مشکلات کلیوی یا قلبی حل شوند و در صورت نیاز حمایت تنفسی مکانیکی به عمل آید. تامپون‌ها، دیافراگم‌ها یا سایر اجسام خارجی فوراً برداشته می‌شوند.

آیا استفاده از تامپون باعث پاره شدن پرده بکارت می شود؟
در سایت ها و مطالب خارجی گفته شده که استفاده از تامپون باعث پارگی پرده ی بکارت نمی شود. برخی از پرده های بکارت سوراخ بزرگی دارند که به راحتی باعث عبور تامپون می شوند اما سوراخ برخی نیز کوچک است. به هر حال احتیاط می گوید که چنانچه در جامعه ای مثل ایران زندگی می کنید که پرده ی بکارت اهمیت اخلاقی و حقوقی دارد، بهتر است قبل از ازدواج از تامپون استفاده نکنید. اما چنانچه اصرار به استفاده از تامپون را دارید به یک پزشک متخصص زنان و زایمان مراجعه کنید تا با بررسی سوراخ پرده ی بکارت به شما بگوید که آیا می توانید از تامپون استفاده کنید یا خیر.

چه نوع تامپون هایی را خریداری کنیم؟
تامپون ها نیز مانند نوارهای بهداشتی قدرت جذب های متفاوتی دارند. نوعی که قدرت جذب بالاتری دارد ترشحات بیشتری را جذب می کند و قطر بیشتری دارد و به همین دلیل گذاشتن آن در واژن ممکن است سخت تر باشد. نوع سبک قدرت جذب کمتری دارد اما استفاده از آن راحت تر است. شما می توانید در روزهای اول و دوم قاعدگی ار تامپون ضخیم و در روزهای سوم تا پنجم از تامپون باریک استفاده کنید. چنانچه استفاده از تامپون باریک برای شما غیر ممکن یا ناراحت کننده است در تمام روزها می توانید از تامپون باریک استفاده کنید فقط در روزهای اول و دوم باید آن را زود به زود تعویض کنید چون قدرت جدب کمتری دارد.

چگونه باید تامپون را در واژن بگذاریم؟
تامپون ها معمولا دارای بخشی به نام اپلیکاتور هستند که باعث می شوند تامپون راحت در واژن قرار بگیرد. برای این کار باید قبل از هر چیز دستان خود را با آب و صابون به خوبی بشویید. سپس روی توالت فرنگی بنشینید و پاهای خود را کمی باز کنید تا وازن باز شود. قبل از هر چیز باید سوراخ وازن خودتان را پیدا کنید. بهترین راه این است که انگشتتان را ار بالای مقعد به سمت آلت تناسلی بکشید.

اولین سوراخی که با آن برخورد کردید سوراخ واژن تان است. سوراخ ادرار ی کمی بالاتر از سوراخ واژن قرار دارد و بالاتر از سوراخ خروج ادرار نیز کلیتوریس قرار دارد. چنانچه نمی توانید محل درست واژن را پیدا کنید، در صورتی که قاعده هستید،یک آینه را جلوی آلت تناسلی تان بگیرید و خوب آن را بررسی کنید. قسمتی که کمی به خون آغشته شده یا دارای ترشحات است، واژن شماست. تامپون را باید در همین قسمت فرو کنید.

حالا باید ریلکس باشد و نفس عمیق بکشید و در حالی که انگشت سبابه ی خود را ته تامپون قرار داده اید نوک آن را روی سوراخ واژن بگذارید و به سمت جلو هل دهید. وقتی تامپون به اندازه ی کافی وارد شد اپلیکاتور را بردارید. نخ تامپون باید از واژن بیرون بماند تا بعد بتوانید آن را راحت بیرون بکشید.

اگر تامپونی قبل از استفاده روی زمین افتاد آن را دور ببانداید. زیرا تامپون گاه تا 8 ساعت در بدن می ماند و در صورت آلوده بودن ممکن است شما را دچار عفونت های شدید دستگاه تناسلی کند. پس از حداکثر 8 ساعت تامپون را بیرون بیاورید و در صورتی که خواب شما بیشتر از 8 ساعت طول می کشد بهتر است به جای تامپون از نوار بهداشتی استفاده کنید.پس از 8 ساعت نخ تامپون را بکشید تا از بدن شما خارج شود.

هنگامی که تامپون را در بدن خود جای داده اید نباید آن را حس کنید یا آنکه احساس درد کنید. اگر چنین باشد یعنی یک قسمت کار را اشتباه انجام داده اید. تامپون را خارج کرده و با یک تامپون جدید امتحان نمایید.

بهتر از بلافاصله پس از بیرون آوردن تامپون شروع به برقراری رابطه ی جنسی نکنید زیرا تامپون باعث خشکی واژن می شود.

منبع: ویکی پدیا