فلسفه درخت کریسمس

درخت کریسمس به عنوان یکی از نمادهای برجسته جشن سال نو میلادی، ریشه در سنت ها و باورهای کهن دارد. این درخت که اغلب از گونه های همیشه سبز مانند کاج یا نراد انتخاب می شود، نماد حیات، پایداری و امید در دل زمستان سرد بوده و اسم درخت کریسمس کاج است.

فلسفه درخت کریسمس

استفاده از درختان همیشه سبز در مراسم زمستانی به دوران باستان بازمی گردد. در فرهنگ های مختلف از جمله مصریان، چینی ها و عبرانیان، شاخه های سبز درختان در زمستان به عنوان نمادی از زندگی ابدی و پیروزی بر تاریکی مورد استفاده قرار می گرفت. در اروپای شمالی، قبایل پاگان در طول انقلاب زمستانی خانه های خود را با شاخه های سبز تزیین می کردند تا ارواح شیطانی را دور نگه دارند.

با ظهور مسیحیت این سنت ها با آیین های مسیحی تلفیق شدند. در قرون وسطی درختی به نام “درخت بهشت” در نمایش های مذهبی مربوط به آدم و حوا استفاده می شد که با سیب تزیین می گردید و نمادی از باغ عدن بود. این درخت به تدریج به خانه ها راه یافت و در ۲۴ دسامبر، روز جشن آدم و حوا، در منازل آلمانی ها برپا می شد.

درخت کریسمس نماد چیست

درخت کریسمس نماد زندگی ابدی است. این باور در میان مسیحیان وجود دارد که درخت کریسمس، با برگ های سبز دائمی خود، نماد زندگی جاودانی و حضور همیشگی خدا است.

در برخی از فرهنگ ها، درخت کریسمس نمادی از خدای خورشید و بازگشت نور پس از زمستان سرد است. این باور نشان دهنده امید به رشد و تجدید حیات است. در این حالت، درخت کریسمس نمادی از پیروزی نور بر تاریکی است.

درخت کریسمس که امروزه به عنوان یکی از نمادهای اصلی کریسمس شناخته می شود، ریشه هایی در سنت ها و باورهای مختلف دارد که برخی از آن ها به ایران باستان و فرهنگ میترا برمی گردد:

• جشن یلدا: می توان گفت که یکی از سنت های ایرانی که به نوعی با کریسمس در ارتباط است، جشن شب یلدا یا شب چله است. این جشن که در شب طولانی ترین روز سال (21 یا 22 دسامبر) برگزار می شود، نمادی از پیروزی روشنایی بر تاریکی است. این جشن به نوعی مشابه جشن کریسمس در اروپا و آمریکا است.
• میترا: میترا، خدای نور و عدل در ادیان باستانی ایران و هند بود. میترا در یونان و روم باستان نیز پرستش می شد. میترا به عنوان خدای نور، نمادی از خیر، عدل و دوستی است و تولد او در 25 دسامبر، یعنی روز کریسمس جشن گرفته می شد. این تاریخ پس از اینکه روم به مسیحیت روی آورد، به تولد عیسی مسیح تغییر یافت.
• میترا و نور: نور در کریسمس نیز وجود دارد و تزیین درخت کریسمس با چراغ ها و نماد ستاره بر راس درخت نیز اشاره به میترا و روشنایی دارد.ایزد میترا یا مهر در ایران باستان نماد خورشید یا ستارگان بوده است.
• سرو: در فرهنگ ایران باستان سرو نمادی از زندگی ابدی و بقاء بود. در زمان نوروز، که نمادی از تجدید حیات و آغاز سال نو است، سرو به عنوان یک نماد مهم و هدیه نوروز به کار می رفت و این مفهوم در درخت کریسمس نیز میباشد.

درخت کریسمس چه درختی است

درخت کریسمس که معمولاً یک نوع درخت کاج است، به عنوان یکی نمادهای مهم در سراسر دنیا شناخته شده است. این نماد از اواخر قرن 16 در آلمان شروع شد و در قرن 19 به بقیه اروپا و ایالات متحده گسترش یافت.

درخت کریسمس در قرن شانزدهم در آلمان به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفت. مسیحیان آلمانی درختان تزیین شده را به خانه های خود می آوردند و با شمع ها، سیب ها و نان های مخصوص آن را می آراستند. این سنت به تدریج به سایر کشورهای اروپایی مانند انگلستان، فرانسه و اتریش گسترش یافت.

در انگلستان، ملکه ویکتوریا و همسر آلمانی اش، پرنس آلبرت، نقش مهمی در رواج درخت کریسمس داشتند. تصاویر خانواده سلطنتی در کنار درخت تزیین شده در سال ۱۸۴۸ منتشر شد و به سرعت این سنت در بین مردم انگلستان و سپس آمریکا محبوبیت یافت.

درخت کریسمس در ایران

در ایران باستان، درخت سرو به عنوان نمادی از پایداری و زندگی ابدی مورد احترام بود. ایرانیان در جشن های خود، به ویژه در شب یلدا، از شاخه های سبز برای تزیین خانه ها استفاده می کردند. برخی پژوهشگران معتقدند که این سنت ها تأثیری بر شکل گیری درخت کریسمس در فرهنگ های دیگر داشته است.

نتیجه گیری

فلسفه درخت کریسمس با ریشه هایی در اعماق تاریخ و فرهنگ های مختلف، نمادی از حیات، امید و پیروزی نور بر تاریکی است. تزیین این درخت در جشن های سال نو میلادی، یادآور ارزش های مشترک انسانی و پیوندهای فرهنگی بین ملل مختلف است.