سایت های همسریابی بیشتر برای جذب مخاطب از ترفندهای زیادی بهره می برند آیا واقعا این سایت های همسریابی واقعی است یا ترفندی بیش نیست؟ در ادامه ترفندهای سایت های همسریابی برای جذب افراد را برایتان خواهیم گفت با ما همراه باشید.
اسمش سایت “همسریابی” است. اما کدام همسر؟ بیشتر شده محلِ رفتوآمد مردان متاهل و یا زنانِ طلاقگرفته. یکی در آن به دنبال یک صیغه آسان و بدون دردسر است و دیگری هم در سایت ثبتنام کرده تا اوقات بیکاریاش را با لیست مشخصات زنان و مردان پر کند.
برخی هم آمدهاند تا پشتِ کلمات مجازی دوز و کلکی سوار کنند و پولی به جیب بزنند. اما بُرد نهایی از آنِ مدیران این سایتهاست؛ آنها سالهاست حتی با تهدیدهای پلیسی هم درآمد میلیونیاشان را رها نکردهاند. در این میان اما باختِ واقعی از آن چهکسی است؟
یکی از معروف ترین سایت های همسریابی
رییس پلیس فتا میگوید قربانی اصلی سایتهای همسریابی زنان هستند. به گفته سید کمال هادیانفر با اینحال سایتهای زیادی هنوز در حال فعالیتاند.
آمارهای پلیسی گفتهاند تا کنون ۷۰۰ سایت همسریابی مسدود شدهاند و ادعایی مبنی بر اینکه خیلی از آنها از مراجع دینی صلاحیت گرفتهاند دروغ است.
۷۰۰ سایت مسدود شده نشاندهنده رشد قارچگونه این سایتها در سالهای اخیر است. در حالیکه سال ۹۱ پلیس فتا گفته بود ۱۰۰ سایت هسریابی غیرمجاز در کشور فعالیت میکنند.
دردسرهای این سایت های پرمخاطب که گاهی تا ۶ هزار کاربر آنلاین دارند در این سالها چه بوده؟ زنان و مردان در این فضا با چه چشماندازی حضور دارند؟
یک روانشناس و مشاور معتقد است انگیزههای جنسی برای مردان و اعتماد به نفس پایین در زنان از دلایل اصلی حضور آنها در سایت همسریابی است که باعث شده سالها تنور این سایتها داغ باقی بماند.
مهدی ملکمحمد در بررسی این سایتها در گفتگو با فرارو گفت: به راه افتادن سایت برای همسریابی به طور کلی پدیدهای غربی است. در کشورهای غربی بر روی این پدیده کار شده و با توجه به فرهنگشان فضای عرضه و تقاضایی شکل گرفته است. این در حالی است که ملزومات چنین امکانی در ایران وجود ندارد.
دخترانی که بخت خود را به دست سایت های همسریابی سپرده اند
معضل سایت های همسریابی در ایران
ملکمحمد میگوید از زمانیکه در ایران فضای مجازی جای خود را باز کرده، بدون آنکه ملزوماتش در نظر گرفته شود منجر به آسیب زدن شده است. این سرنوشت سایتهای مجازی همسریابی هم هست.
به گفته این کارشناس این سایتها که در واقع باید محلی برای رد و بدل شدن اطلاعات مربوط به ازدواج باشند، محلی برای برقراری روابطی شده که هیچ دردی از مسئله ازدواج دوا نمیکند.
وی همچنین با اشاره به حضور متاهل در این سایتها توضیح داد: کسانی که باید از این سایتها کمک بگیرند به آن اعتماد ندارند و کسان دیگری که در آن حضور دارند اصلا نیازی به ازدواج ندارند؛ مانند مردان متاهل و یا افرادی که برای تفریح به این فضاهای مجازی رفت و آمد دارند.
این روانشناس با اشاره به اینکه شناخت چه در ازدواج سنتی و چه در ازدواج مدرن مهمترین اصل است گفت: در روانشناسی نمیتوان به قاطعیت گفت که آیا فضای مجازی مکانی برای ازدواج هست یا خیر. آنچه باید در ازدواج به آن توجه کرد –چه در شیوه سنتی و چه مدرن آن- مسئله “شناخت” است.
وی در این باره توضیح داد: ازدواجِ بدون شناخت قطعا با شکست مواجه میشود مگر در موارد استثناء و یا در اثر شانس. این شناخت باید شناختی وسیع و جامع و بدون سوءگیری باشد.
به گفته این مشاور خانواده مثلا زمانی را در نظر بگیرید که فردی میگوید من میخواهم با فلانی ازدواج کنم بههمین دلیل میخواهم او را بشناسم! یعنی فرد در از ابتدا به دنیال ازدواج است و بعد شناختی بر پایه همین هدف.
ملکمحمد همچنین درباره شناخت ایرانیها از فضای مجازی گفت: ارتباط ما با فضای مجازی نیز به همین شکل بوده؛ ملزومات و شناخت ما از این پدیده مدرن کم است که یکی از تبعات آن آسیبهای سایتهای همسریابی است.
این کارشناس تاکید میکند که در سایتهای همسریابی چیزیکه قاطعانه حاکم است شیادی اقتصادی است.
وی همچنین تاکید کرد: مدیران سایتها روانشناسیِ مردم ایران را یادگرفته و درک کردهاند که وضعیت مردم از نظر جنسی مخاطرهآمیز است و میتوان از آن سوءاستفاده اقتصادی کرد.
ملکمحمد با اشاره به اینکه کشور فرانسه یکی از مبدعان سایتهای برقراری ارتباط در جهان است تاکید کرد در این جامعه اما این سایتها تنها پرزنتکننده گزینههایی هستند که میخواهند با یکدیگر آشنا شوند.
این روانشناس میگوید در ایران اما افرادی که در سایتهای همسریابی میچرخند یا مردانی هستند که ازدواج برایشان مطرح نیست و یا زنانی هستند از سر ناچاری و کمبود اعتماد به نفس به این فضا آمدهاند.