شب دوم محرم برای کیست؟ باید بدانید شب دوم محرم متعلق به ورود کاروان امام حسین (ع) و یاران شان به کربلا می باشد. سالیان سال است که رسم شده هر یک از شب های محرم به نام یکی از شهدای دشت کربلا و یا وقایع مرتبط نامگذاری شود و روز دوم محرم ورود امام حسین به کربلا می باشد.
محرم ماه پیروزی خون بر شمشیر است و تمام ملائکه و انبیاء خداوند و همچنین مسلمانان و دوستداران اهل بیت عصمت و طهارت محزون هستند. نامگذاری شب های محرم را مداحان و ذاکران اهل بیت علیه السلام برای زنده نگه داشتن یاد و خاطره حماسه عاشورا انجام داده اند و این کار ریشه تاریخی و مستندات دینی ندارد. مناسبت شب دوم محرم را در این بخش از سایت سماتک برایتان توضیح خواهیم داد.
امام حسین (ع) در دومین روز محرم سال 61 هجری قمری وارد سرزمین کربلا شدند و به همین دلیل این شب متعلق به ورود کاروان حسینی به کربلا است. شب دوم محرم نماد پایداری می باشد و به این دلیل است که حضرت ابا عبدالله الحسین (ع) از بدو حرکت از مکه به سمت کوفه با حوادث ناگوار گوناگونی از جمله بی وفایی کوفیان و تعقیب شدن از سوی سپاه یزید مواجه گردیدند اما دست از استقامت و پایداری برنداشتند. ما مسلمانان باید درس پایداری و استقامت را از این امام بزرگوار بیاموزیم.
حر بن یزید به دستور عبیدالله بن زیاد پس از ورود امام حسین علیه السلام و یاران شان به سرزمین کربلا، آنان را از مسیر اصلی به سمت صحرای خشک و بی آب هدایت کرد و سرانجام در دوم محرم سال 61 قمری راه را بر ایشان بست و مانع ادامه حرکت آن حضرت گردید. امام حسین علیه السلام در لحظه ای که متوجه شدند به سرزمین کربلا رسیده اند رو به سمت یاران خود کردند و فرمودند:
اللهمّ انّی اعوذ بِک مِنَ الکربِ و البَلا
خدایا پناه می برم بر خودت از همه مشکلات و بلاها
حضرت اباعبدالله الحسین (ع) پیش از این از جد بزرگوارشان حضرت محمد مصطفی (ص) و پدرشان حضرت علی علیه السلام شنیده بودند که محل شهادت شان در کربلاست.
شب دوم محرم ورود کاروان به کربلا انجام گردید و امام حسین علیه السلام به یاران خود فرمودند: اینجا فرود آیید. به خدا قسم، اینجا جایگاه کاروان ما و محل ریخته شدن خون ماست. به خدا قسم، همین جا، جای قبرهای ماست. حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام پس از اینکه وارد دشت کربلا شدند به همراه 72 تن از یاران باوفایشان خیمه گاه خود را در این سرزمین بنا نهادند. همچنین در نقطه مقابل خیمه گاه امام و یاران شان، لشکر هزاران نفری دشمن چادر زده بودند.
در روز دوم محرم و پس از ورود کاروان حسینی به کربلا، امام علیه السلام به اهل کوفه نامه ای نوشتند و گروهی از بزرگان کوفه که مورد اعتمادشان بودند را از حضور خود در کربلا آگاه کرد. حضرت نامه را به “قیس بن مسهّر” دادند تا عازم کوفه شود. اما در میان راه سربازان لشکر دشمن این سفیر جوانمرد را دستگیر کرده و به شهادت رسانیدند. زمانی که خبر شهادت سفیر به امام رسید، حضرت گریست و اشک بر گونه های مبارک ایشان جاری شد و فرمودند:
“اللّهُمَّ اجْعَلْ لَنا وَلِشِیعَتِنا عِنْدکَ مَنْزِلاً کَریما واجْمَعْ بَینَنا وَبَینَهُمْ فِی مُسْتَقَرٍّ مِنْ رَحْمَتِکَ، اِنَّکَ عَلی کُلِّ شَییءٍ قَدیرٌ؛
خداوندا! برای ما و شیعیان ما در نزد خود قرارگاهِ والایی قرار ده و ما را با آنان در جایگاهی از رحمت خود جمع کن، که تو بر انجام هر کاری توانایی.
حال که متوجه شدید شب دوم محرم متعلق به کیست باید بدانید که این شب یکی از حزن انگیزترین شب های ماه محرم می باشد و سرور و سالار شهیدان کربلا در این ایام محرم، با سخت ترین مشکلات و سختی ها مبارزه کردند و هرگز تن به ظلم ندادند.