اس ام اس فوق العاده احساسی ۱۴۰۴
اس ام اس فوق العاده احساسی ۱۴۰۴ به همراه منتخبی از بهترین جملات و پیام عاشقانه جدید ۱۴۰۴ را در این بخش از سایت سماتک تقدیم تان خواهیم کرد. در صورتی که به دنبال زیباترین متن های رمانتیک هستید و یا می خواهید یک پیام عاشقانه احساسی و زیبا برای عشق تان ارسال کنید با ما همراه باشید.
اس ام اس فوق العاده احساسی ۱۴۰۴
مرد و زن ندارد
به نقطه ی ما شدن که رسیدی
شور انگیز ترین باش برای عاشقانه هایت
میان مردمان شهر فریاد زن “دوستت دارم”
و اگر کسی چشم غره ایی رفت
تنها دعایش کن تا عاشق شود، همین!
“دوستت دارم” غوغا می کند
به شرطی که از بین لب های “تو” آمده باشد
نشسته باشد روی دل “من” …
مهم نیست عمر “کوتاه” باشد یا “بلند”
مهم، نفس هایی است که با تو “کوتاه”
و بی تو “بلند” کشیده می شود …
همه میگن:
توش چی دیدی که عاشقش شدی؟
آخه اینم سواله که تو میپرسی؟
اگه قرار بود توام ببینی که تو عاشقش می شدی!
کابوس یعنی:
خوابی که تو در آن نباشی …!
دل به تو دادم که غمم برهانی
نشوی تو همان کس که به درد بکشانی
کاش که شود باز که یک روز تو بیایی
و بمانی
می پرسی: چقدر دوستم داری؟
می خندم: جهان را متر کرده ای؟
حلقه ی دستانت که بر کمرم میزنی
زیباترین اسارت زندگی من است …
جغرافیا دروغی بیش نیست!
وقتی تمام دنیای من در مساحت آغوش تو
خلاصه می شود!
گاهی وقتا یه نفر
فقط یه نفر
باعث می شه که حس کنی
چیزی که تو رو روی زمین نگه داشته
جاذبه ی زمین نیست …
عمریست شبانه روز لبهایت را…
لب باز نکن، هنوز لبهایت را…
نه، سیر نمی شوم به چندین بوسه
بر روی لبم بدوز لبهایت را…
دلم شادی می خواهد
وسعتش زیاد نیست
به اندازه کف دستانت
دستانم را بگیر …
لیاقت آدم هارو…
میشه از انتخاب های قبلی و بعدی شون فهمید
اون موقع است که می فهمی
خیلی ها در حد تو نبودن!
بارها گفتم به تو:
چشمها برای نگاه است
اما تو هرروز با آنها؛
حادثه می آفرینی
هر چه بیشتر احساس تنهایی کنی
احتمال شروع یک رابطه احمقانه
بیشتر می شود
دنیایت را با دنیایم عوض می کنی؟
فقط چند ساعت …
می خواهم بدانم آنکه تمام دنیای من است
در دنیایش چه سهمی دارم
اونی که بخواد ببیندت
اونی که بخواد باهات باشه
دنبال زمان خالی نمیگرده!
زمانشو برات خالی میکنه!
اگه واقعا دوستت داشته باشه
آدم ها رو از روی اولویت بندی هاشون بشناسید
اخم های تو
بالاترین لذت دُنیاست
ای بَهانه ی تَمام لوس شدن های مَن!
دوستت دارم
لایق پرستش است
کسی مثل تو…
که در این بی مهری ها
بی چشم داشت محبت می کند …
لبخندم…
بزرگترین دروغ دنیاست
وقتی که تو نیستی
جدا که شدیم
هر دو به یه احساس رسیدیم
تو به “فراغت”
من به “فراقت”
یک حرف که مهم نیست!
دلتنگی…
مثل نفس کشیدن زیر پتو میمونه،
اولش باهاش کنار میای و سخت نیست
ولی هرچقدر که میگذره
نفست سنگین تر میشه
و حس خفگی ات بیشتر…
آرزویم این است که بهاری بشود روز و شبت
که ببارد به تمام رخ تو بارش شادی و شعف
و من از دور ببینم که پر از لبخند است:
چشم و دنیا و دلت!
حمل سلاح سرد عمل مجرمانه شناخته شده
به خاطر خودت هم که شده آن نگاه ها را غلاف کن!
نه سرما اثر کردنی است
نه باران خیس کردنی
اگر، تو با من قدم بزنی
عزیزم عاشقانه دوستت دارم
تو باید بدانی که من هنوز عاشقم
آنقدر که می توانم
هر شب بدون آنکه خوابم بگیرد
از اول تا آخر بی وفایی هایت را بشمارم
و دست آخر همه را فراموش کنم
شناسنامه ای که اِسْمِ عِشْقْم
توش نِوشته نَشه
هَمون بِهتَر که
صفحه وفآتِشْ زود پُر شہ
در قلب کوچکم فرمانروایی می کنی
بدون هیچ نائب السلطنه ای!
کسی نمی داند چه لذتی دارد
بهترین پادشاه تاریخ را در دل داشتن
بعد از گذشت ِاین همه سال عاشقم هنوز
هر چند اگر نمانده مجال عاشقم هنوز
در آرزوی بوسه ای از آن لبم، ببین!
با این همه امید محال عاشقم هنوز
یار با ما بی وفایی می کند
بی گناه از من جدایی می کند
شمع جانم را بکشت آن بی وفا
جای دیگر روشنایی می کند
دیوانه ایی دیروز از یک ماهی انتظار پرواز داشت
شگفتا؛ مثل این است که از من بخواهند فراموشت کنم
دیر کرده ای!
عقربه ها گیر کرده اند در گلوی من
انگار که رد نمی شود
نه زمان!
نه آب خوش!
عطر تو توی دستمه، دست من روی بالشم
بالشم جای خالیتو، من پر از عشقو خواهشم
عکس تو روی قلبمه، قلب من پره التماس
ضربه هاش توی سینه مو، منتظر واسه یک تماس …
بادی بذر تو را در دلم انداخت و ُ رفت
من مانده ام و ُ این ریشه ی قطور دلدادگی
و هزار جوانه ی شکفته از یادَت
ﺟﯿﺮ ﺟﯿﺮﮐﻬﺎ؛
ﯾﮏ ﮐﻠﻤﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ،
ﺑﺎ ﻫﻤﺎﻥ ﯾﮏ ﮐﻠﻤﻪ ﻫﻢ ﺑﯽ ﺷﮏ
ﭼﯿﺰﯼ ﺑﺠﺰ ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﻧﻤﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ
ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﮐﻪ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ
ﮐﺪﺍﻡ ﺣﺮﻑ ﺭﺍ ﻣﯿﺸﻮﺩ
ﺗﺎ ﺻﺒﺢ ﺑﯿﺪﺍﺭ ﻣﺎﻧﺪ
ﻭ ﺍﯾﻨﻬﻤﻪ ﺗﮑﺮﺍﺭ و تکرار ﮐﺮﺩ
اینجا مسافران دل زده محبتند
گریزان عادتند
و غریب شکایتند
تو نیز مسافری شاید
میز ماهرانه ای چیده ای
در ترکیبی از رنگهایی که به خود میزنی
اینهمه زحمت چرا؟!
یک لقمه از تو کافیست تا گلو گیر کند!
وقتی سیگار
تنها روشنایی این اتاق است
با چشم هایی تاریک
با موهایی تاریک
چگونه مرا پیدا کند
زنی که خودش گم شده است
آبی که از سرم گذشت
همه چیز را برد
حتی خیالت را …
بهترین نقاش دنیا هم که باشی
زیباترین انتظار را،
چشم ها می کشند …
آدمی به خاطر قلبی که شکسته است
قهر کردن را برای خودش دست و پا کرده
وقتی می بیند
نمی تواند که ببخشد
سکوت را اختیار می کند
همیشه
نداشته هایمان را بیشتر دوست داریم
مثلا همین دوستت دارم هایی که تو
هیچ وقت نمی گویی به من
نمی دانی چقدر دوست شان دارم
زنها هرگز نمی گویند تو را دوست دارم
ولی وقتی از تو پرسیدند مرا دوست داری
بدان که درون آنها جای گرفته ای
شمال یا جنوب؟
چه فرقی می کند
وقتی از هر جهت تنهایی!ش
موهایت را به من بده
می خواهم
در اوراق آفرینش
در حضور خودت
دست ببرم:
گلی را لای موهایت می گذارم
گل، بوی موهایت را می گیرد …
به همین سادگی
ای ظریف ترین درد!
که بر سمت چپ سینه ام نشسته ای؛
اینچنین بی تفاوت نباش …
چیزی که اینجا می سوزد،
فانوس نیست؛
قلب من است …
رفت و با خود غریبگی کردم
ذهن آیینه هم مرا نشناخت
وقت رفتن بجای دلداری
بغضها را به جان من انداخت
تن بارانی تو
ابتدای امید من است
و انتهای اندوه من
تن بارانی تو
که چون آب
مرا تشنه می کند
و چون خاک
مرا می پوشاند
برای پیش تو بودن …
بلیط لازم نیست!
مرور قصه ی دل…
کافیست…!
خوابم یا بیدارم
تو با منی با من
همراه و همسایه
نزدیک تر از پیرهن
باور کنم یا نه
هرم نفس هاتو
ایثار تن سوز نجیب دستاتو
من سرم درد می کند
برای دعواهایی که با هم نکردیم…
لعنتی چقدر مهربان رفتی …!
تمام دوستت دارم های نگفته ام
درون حنجره بغض می شود
دق می کنم وقتی نیستی
رویاهایی هست که شاید
هرگز تعبیر نشوند
اما همیشه شیرین اند
مثل رویای بودن تو …!
در میان دست هایت عشق پیدا می شود
زیر باران نگاهت نسترن وا می شود
با عبور واژه ها از گوشه ی لب های تو
مهربانی های قلبت خوب معنا می شود…
دلتنگ که می شوی
دیگر انتظار معنا ندارد
یک نگاه کمی نامهربان
یک واژه ی کمی دور از انتظار
یک لحظه فاصله
می شکند دیوار فولادی بغضت را …
من و …
بغض و…
شب و …
شانه ای که نیست …
اشکهایم را دانه دانه با لب هایت
از روی گونه هایم برچین
ببین برای بازی لبهای تو
روی گونه هایم
گریه را بهانه کرده ام
اینکه نامش زندگیست
مرا کشت، حیران مانده ام
آنکه نامش مرگ است
با من چه می کند؟!!!
خودم…
روزی دستش را از زندگی ات قطع می کنم
دست تقدیر را می گویم
تا بهانه اش نکنی
روز جدایی
برای مردن لازم نیست
عزرائیل بیاید
همین که تو نیایی
کافیست
آنقدر دیر می گویی
دوستت دارم
که احساسم بیات می شود
سرد می شود
از دهان می افتد
یادم رفته بچه که بودم آرزوهام چی بوده
ولی از این مطمئنم که چیزی که الان هستم
آرزوی بچگیام نبوده و نیست
برای یک ماه نبودنت را سکوت می کنم
با یک عکس افطار با یک خاطره
خدایا صبرم با دردم نمیخونه صبری که دادی
تموم شد ولی درد هنور باقیه
حکایت مخاطب خاص و ما
حکایت برکه است و ماه
دور از هم و در دل هم
چه کسی باور کرد؟
جنگل جان مرا
آتش عشق تو خاکستر کرد
گویی زخم خورده ام از تیغ نگاهت
که اینگونه شعرهایم بند نمی ایند
مرحم نباش
رحم نکن
خودت را از کسی پس نگیر
شاید این تنها چیزی باشد
که او دارد
تو را دارم ای گل جهان با من است
تو تا با منی جان جان با من است
چو می تابد از دور پیشانی ات
کران تا کران اسمان با من است
عشق پیروزت کند بر خویشتن
عشق اتش می زند در ما و من
عشق را دریاب و خود را واگذار
تا بیابی جان نو خورشید وار
در این آشفته بازار
هر چقدر هم که گران باشد باز هم میخرم
نازت را میگویم
در خاطری که تو هستی
دیگران محکومند به فراموشی
این را به همه بگو
باور کن فرقی نداره خواب باشم یا بیدار
زیباترین تصویر پیش چشمانم همیشه اغوش توست
عشقم وقتی که نیستی
من و قلبم هر دو تیر می کشیم
و من تو را عاشقانه دوستت دارم