متن های زیبا درباره شهادت حضرت علی اصغر

یا حضرت علی اصغر ………………………………..
علی اصغرچشاتو بازکن
پاشومادر واس من نازکن
واس خندت ،دل من تنگه
چرالبهات دیگه بی رنگه ….چرالبهات دیگه بی رنگه
علی جان….لای لای علی اصغر……….لای لای گل پرپر……..لای لای بخواب آروم …..لای لایی مادر
آی علی شیرین ترانم ….آی علی دردت به جانم….بخواب مادر بخواب…گل پرپربخواب لای لای علی جان
لای لای علی اصغر……….لای لای گل پرپر……..لای لای بخواب آروم …..لای لایی مادر

شعر شهادت حضرت علی اصغر

با نگاه کرمت عقده گشاییم هنوز / همه حسرت زده کربلاییم هنوز / درد بده دوا بده / قلبمنو جلا بده / هر چی میخوای ازم بگیر فقط یه کربلا بده

متن جانسوز شهادت حضرت علی اصغر

یا رب این غنچه ی خوشبو که سپردی به منش

وای اگر خار بروید به کنار چمنش

طفلم امروز زبانش به سخن وا شده است

مثل هر کودک دیگر آب بابا سخنش

اکبرم رفت و سپس اشک به چشمم خشکید

ای خدا اشک بده تا بچکانم دهنش

وسط دشت چرا آمده ای ماهیگیر

ماهی سرخ مرا لرزه نشانی به تنش

تیر تو پیکر عباس به آن روز انداخت

اینکه اندازه ی تیر است تمام بدنش

پیر شد کودک شش ماهه ام از درد عطش

همه دیدند که قنداغه ی او شد کفنش

علی لای لای علی

خوشبوترین گلاب در این کربلا منم

شیواترین نوا در این نینوا منم

با خون نوشته زیر گلویم کلیم عشق

باب الحوائج حرم مصطفی منم

با دست کوچکم گره ها باز می شود

مردم علی اصغر مشکل گشا منم

نامم علی اصغر و در کشتی حسین

هم بادبان و لنگر هم نا خدا منم

این دستهای کوچک من دست حیدری است

شش ماهه ای که کشته بی صدا منم

دل نوشته تسلیت شهادت حضرت علی اصغر

کیست این طفل که این قدر تماشا دارد

با همین کوچکی اش هیبت مولا دارد

چه قدر رفته به حيدر بر و رويش ، جانم

چشمهايش شده مانند عمويش ، جانم

المثنّاي خداي دو جهان است اين طفل

شاكليد همه درهاي جنان است اين طفل

او كه آمد چه قَدَر شهر مصفّاتر شد

عرش گُلخانه ي ارباب مُعلّيٰ ترشد

چشمها باز جمال ازلي را ديدند

سوّمين بار،در اين خانه علي را ديدند

چونكه آئينه ي سلطان ولايت باشد

ديدن چهره ي او نيز عبادت باشد

اي خوشا طايفه اي كز غم او دل نكنند

“قل هوالله ” بخوانيد كه چشمش نزنند

مرغ عشقي ست كه بر شانه ی ثارالله است

سرِّ مَستور نهانخانه ی ثارالله است

ناز این دلبر دُردانه کشیدن دارد

طعم شيرينيِ لبهاش ، چشيدن دارد

خیره مانده به سراپای علی چشم رباب

شده روشن به تماشای علی چشم رباب

آنچه بیش از همه در دیده ی سقّا زیباست

ذوق و شوقیست که از حال سکینه پیداست

خواهرش گفت : عجب پيچش مويي دارد

مادرش گفت:عجب زيرِ گلويي دارد

علی اکبر زده گلبوسه بر او با احساس

آب و آئينه به دست آمده از راه ، عبّاس

سايه ي لطفش اگر بر سر عالم با قي ست

آفتابي ست كه در سايه ي دست ساقي ست

آب در كاسه ي دستان عمويش خورده است

نفس گرم رقيّه به گلويش خورده است

بنويسيد رباب است و غمي همواره

همه ي زندگي اوست همين مه پاره

بنویسید رُباب از جگرش گفت حسین

با اذانی که به گوش پسرش گفت حسین

وسط ذکر اذان بود که طفلش خندید

أشهدُ انّ علیّاً ولی الله شنید

گر علي اصغر او شاه جهان خواهد شد

عالم پيــر دگر باره جوان خواهد شد