ایام البیض ماه رمضان چه روزی است + اعمال ایام البیض ماه رمضان
ایام البیض ماه رمضان چه روزی است؟ یکی از بهترین روزهای ماه مبارک رمضان، “اَیامُ لَیالِی البیض” است و به معنی شب های نورانی و سفید می باشد. روزهای ۱۳ ۱۴ ۱۵ ماه مبارک رمضان برای بخشیدن گناهان مسلمانان است و این ایام با فضیلت به ویژه در ماه های رجب، شعبان و رمضان نزد شیعیان دارای اهمیت فراوان می باشد. در این نوشتار قصد داریم شما را با اعمال ایام البیض ماه رمضان آشنا کنیم و دلیل نامگذاری آنرا برایتان شرح دهیم.
ایام البیض ماه رمضان چه روزی است
ایام البیض ماه مبارک رمضان بسیار پرفضیلت است و مردمان عرب در گذشته ها رسم داشتند که روزهای ماه قمری را بر اساس میزان روشنایی ماه در شب ها نامگذاری کنند. نام این روز در اصل (ایام لیالی البیض) است که لیالی از آن حذف شده است. در زبان عربی بیض به معنای سفید است و از آنجایی که نور ماه در شب های ۱۳ ۱۴ ۱۵ ماه قمری بسیار بیشتر از شب های دیگر است، این ایام به روزهای (شب های روشن) معروف شده اند. به دلیل کامل بودن ماه در این ایام، شب ها روشن تر، مهتابی و سفید هستند.
ایام البیض ماه رمضان یعنی چه
ایام البیض یعنی روزهایی که شب‌هایش سفید و مهتابی است. به روزهای سیزدهم، چهاردهم و پانزدهم ماه مبارک رمضان، ایام البیض می گویند که شب هایش روشن است. در حدیثی از حضرت محمد مصطفی (ص) آمده است: هنگامی که آدم خطایی که ترک اولی بود را انجام داد، بدنش سیاه شد، پس از آن بر قلبش الهام شد که روزهای 13 و 14 و 15 را روزه بگیرد. هر روز از این روزها را که روزه گرفت، بخشی از بدنش سفید شد، وقتی سه روز تمام شد، تمام بدنش سفید شده بود، به همین دلیل این روزها را روزهای سفید گفته‌اند.
علت نامگذاری ایام البیض ماه رمضان
جبرئیل آدم (ع) را در حالی که سر تا پا سیاه شده بود به زمین فرود آورد. فرشتگان وقتی آدم را با این هیئت دیدند به ضجه در آمده و گریستند و به درگاه حق تعالی عرضه داشتند: پروردگارا مخلوقی را آفریدی و از روح خود در او دمیدی و فرشتگانت را به سجده کردنش وادار نمودی حال با یک گناه رنگ سفیدش را به سیاهی مبدل فرمودی!؟
منادی از آسمان ندا می دهد: امروز را برای پروردگارت روزه بگیر، آدم آن روز را که مطابق با روز سیزدهم ماه بود روزه گرفت، پس ثلث سیاهی از او زائل گشت.
سپس منادی در روز چهاردهم نداء کرد: امروز را برای پروردگارت روزه بگیر. آدم آن روز را هم روزه گرفت و ثلث دیگر از سیاهی زائل گردید.
روز پانزدهم باز منادی او را به گرفتن روزه دعوت نمود، وی آن روز را هم روزه گرفت و تمام سیاهی او زائل گردید و به همین خاطر این ایام به ایام البیض موسوم شد. (صدوق، علل الشرائع، مؤسسة الاعلمی، ج 2، ص235. )
اعمال ایام البیض ماه رمضان
مسلمانان 3 ماه ارزشمند و خوب دارند که خداوند برای آنان مقدر کرده است و به امت های قبل نداده است و آن ماه های رجب، شعبان و رمضان است که عبادت کردن در این ماه ها فضیلت زیادی دارد و در این بخش شما را با اعمال ایام البیض ماه رمضان آشنا خواهیم کرد. خواندن دعای مجیر در شب های ایام البیض ماه رمضان بسیار بافضیلت است
روایت امام صادق در مورد ایام البیض
«خداوند به این امّت سه ماه ارزشمند عطا کرد، که به امّت های قبل نداده بود و آن ماهها، رجب، شعبان و ماه رمضان است، و سه شب نیز به این امّت عنایت کرد که به امّت های پیشین نداده بود و آن شب های سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم ماه است و همچنین سه سوره (بافضیلت و پرمحتوا) به این امّت عطا کرد که به امّت های سابق نداده بود و آن سوره های «یس»، «مُلک» و «توحید» است، از این رو هر کس که میان این سه فضیلت جمع کند، میان بهترین عطاهای این امّت جمع کرده است». (کلیات مفاتیح نوین ؛ ص643. )
اعمال شب سیزدهم:
امشب یعنی اذان مغرب امروز رو که بگن شب ۱۳ ماه رمضان و آغاز ایام البیض است در این شب انجام دادن کارهای زیر فضیلت دارد و مستحب است:
• غسل
• چهار رکعت نماز (هر دو رکعت به یک سلام) که در هر رکعت یک مرتبه حمد و بیست و پنج مرتبه سوره توحید خوانده شود
• دو رکعت نماز که در شب سیزدهم ماه رجب و شعبان نیز خوانده می‌شود: در هر رکعت، بعد از سوره حمد سوره‌های یس، تَبارَکَ الْمُلْک و توحید
اعمال روز سیزدهم:
در روز سیزدهم ماه قمری مستحب است مسلمانان اعمال زیر را انجام دهند:
• انجام اعمال اُمّ داوُد
• همچنین مهمترین عمل در این سه روز روزه است. پیامبر(ص) از مردم خواسته است که روزه گرفتن ماهیانه خویش را در ایام البیض قرار دهند. پیامبر گرامی اسلام حضرت محمد صلی الله علیه و آله فرمودند:
«جبرئیل بر من نازل شد و گفت: به علی بگو: در هر ماه سه روز را روزه بگیر که روز اول فضیلت روزه ده هزار سال، روز دوم فضیلت روزه سی هزار سال و روز سوم فضیلت روزه صد هزار سال را دارد. گفتم: آیا این فضیلت ویژه من است یا برای همه مردم؟ پیامبر فرمود: خداوند این را به تو و هرکس که این سه روز را روزه بدارد لطف می کند. گفتم آن سه روز کدام است؟ فرمود: ایام البیض؛ یعنی روزهای سیزدهم، چهاردهم و پانزدهم هر ماه». (شیخ حر عاملی، وسائل الشیعه، ج10، ص437. )
اعمال شب چهاردهم:
شب چهاردهم ماه مبارک رمضان دومین شب سپید ماه قمری است و خواندن چهار رکعت نماز با دو سلام در آن مستحب است.
در این شب هم نمازی که برای شب سیزدهم گفته شد، در مفاتیح الجنان سفارش شده است؛ اما به صورت 4 رکعتی و به دو سلام که در هر رکعت حمد، یس، تَبارَک المُلْک و توحید خوانده شود.
خواندن دعای مجیر در شب چهاردهم (شب دوم ایام البیض ماه رمضان) فضیلت بسیار دارد.
اعمال شب پانزدهم:
اعمال شب سوم ایام البیض ماه رمضان یعنی شب پانزدهم ماه قمری به شرح ذیل است:
• خواندن شش رکعت نماز به سه سلام به همان کیفیت شب سیزدهم.
• غسل
• احیا
• زیارت امام حسین (ع)
• خواندن سی رکعت نماز که در هر رکعت یک بار حمد و ده مرتبه سوره توحید
• دوازده رکعت نماز که هر دو رکعت به یک سلام ختم می‌شود که در هر رکعت هر یک از سوره‌های حمد، توحید، فلق، ناس، آیة الکرسی و قَدْر چهار مرتبه و بعد از سلام چهار مرتبه گفته شود: ” اَللهُ اَللهُ رَبّی لااُشْرِک بِهِ شَیئا وَلا اَتَّخِذُ مِنْ دُونِه وَلِیاً”.
اعمال روز پانزدهم:
روز نیمه ماه رمضان، روز ولادت باسعادت امام مجتبی (علیه السلام) است که روز بسیار بافضیلتی است و دادن صدقه و خیرات و کمک به مستمندان در این روز پاداش زیادی دارد.
• انجام اعمال ام داود
• غسل کردن
• زیارت امام حسین (ع)
• خواندن نماز سلمان
• خواندن شش رکعت نماز که بعد از سوره حمد، سوره‌های یس، التبارک الملک و توحید خوانده شود
• خواندن یکصد رکعت نماز که در هر رکعت بعد از سوره حمد سوره توحید ده مرتبه خوانده شود
• خواندن چهار رکعت نماز به دو سلام، و بعد از سلام گفته شود: ” اَللّهُمَّ یا مُذِلَّ کلِّ جَبّارٍ؛ وَ یا مُعِزَّ الْمُؤْمِنینَ اَنْتَ کهْفی حینَ تُعْیینِی الْمَذاهِبُ؛ وَ اَنْتَ بارِئُ خَلْقی رَحْمَةً بی‌وَ قَدْ کنْتَ عَنْ خَلْقی غَنِیاً وَ لَوْ لارَحْمَتُک لَکنْتُ مِنَ الْهالِکینَ وَ اَنْتَ مُؤَیدی بِالنَّصْرِ عَلی اَعْداَّئی وَ لَوْ لانَصْرُک اِیای لَکنْتُ مِنَ الْمَفْضُوحینَ یا مُرْسِلَ الرَّحْمَةِ مِنْ مَعادِنِها وَ مُنْشِئَ الْبَرَکةِ مِنْ مَواضِعِها یا مَنْ خَصَّ نَفْسَهُ بِالشُّمُوخِ وَالرِّفْعَةِ فَاَوْلِیاَّؤُهُ بِعِزِّهِ یتَعَزَّزُونَ وَ یا مَنْ وَضَعَتْ لَهُ الْمُلُوک نیرَ الْمَذَلَّةِ عَلی اَعْناقِهِمْ فَهُمْ مِنْ سَطَواتِهِ خاَّئِفُونَ اَسئَلُک بِکینُونِیتِک الَّتِی اشْتَقَقْتَها مِنْ کبْرِیاَّئِک وَ اَسئَلُک بِکبْرِیاَّئِک الَّتِی اشْتَقَقْتَها مِنْ عِزَّتِک وَ اَسئَلُک بِعِزَّتِک الَّتِی اسْتَوَیتَ بِها عَلی عَرْشِک فَخَلَقْتَ بِها جَمیعَ خَلْقِک فَهُمْ لَک مُذْعِنُونَ اَنْ تُصَلِّی عَلی مُحَمَّدٍ وَ اَهْلِ بَیتِهِ.”
نماز ایام البیض ماه رمضان
شب سیزدهم اولین شب ایام لیالی البیض ماه مبارک رمضان است و در این شب خواندن 2 نماز بسیار پرفضیلت و مستحب است:
نماز شب سیزدهم
1. چهار رکعت نماز که در هر رکعت حمد و بیست و پنج مرتبه توحید
2. دو رکعت نماز که در شب سیزدهم رجب و شعبان نیز خوانده می شود و در هر رکعت بعد از حمد یسَّ و تَبارَکَ الْمُلْک و توحید بخواند
نماز شب چهاردهم
نماز چهار رکعتی با دو سلام
نماز شب پانزدهم
1. شش رکعت نماز به حمد و یسَّ و تبارک و توحید به همان کیفیت شب سیزدهم.
2. صد رکعت نماز که در هر رکعت بعد از حمد ده مرتبه سوره توحید بخواند.
شیخ مفید در مقنعه از حضرت علی علیه السلام روایت کرده است: هر که این عمل را بجا آورد حق تعالی بفرستد بسوی او ده ملائکه که دفع کنند از او دشمنان او را از جنّ و انس و بفرستد سی فرشته نزد مَوْت او که او را ایمن کنند از آتش.
از امام جعفر صادق علیه السلام سۆال کردند که چه می فرمایید در حق کسی که حاضر شود نزد قبر حسین علیه السلام در شب سوم ایام البیض ماه رمضان؟ حضرت فرمودند: بَه بَه کسی که نماز گزارد نزد قبر آن حضرت در شب پانزدهم ماه رمضان. ده رکعت بعد از نماز عشاء و این نماز غیر از نافله شب باشد و بخواند در هر رکعت بعد از حمد قُلْ هُوَاللّهُ اَحَدٌ ده مرتبه و پناه ببرد به خداوند تعالی از آتش جهنّم حق تعالی او را آزاد از آتش ثبت فرماید و از دنیا نرود تا در خواب به بیند ملائکه ای که بشارت دهند او را به بهشت و ملائکه ای که ایمن گردانند او را از آتش.
فضیلت دعای مجیر در ایام البیض ماه رمضان
دعای مجیر یکی از ادعیه های مشهور شیعه است که از جایگاه بلندی در بین دعاها برخوردار است. این دعا دارای هشتاد و هشت بند است که به خاطر تکرار شدن کلمه «مجیر»، (به معنای پناه دهنده) در تمام بندها دعای مجیر نامیده می‌شود. بر اساس برخی از روایات حضرت جبرئیل این دعا را هنگامی که پیامبر اکرم (ص) در مقام حضرت ابراهیم (ع) مشغول خواندن نماز بودند بر ایشان نازل کرد. همچنین فضیلت خواندن دعای مجیر در ایام البیض ماه رمضان برای شفای بیماران و ادای دین و بی نیازی و توانگری و رفع غم و اندوه سودمند است.
دعای ایام البیض ماه مبارک رمضان
دعای روزهای ۱۳ ۱۴ ۱۵ ماه مبارک رمضان ۸۸ بند دارد که در هر بند خداوند با ذکر دو نام مثل «سُبْحَانَک یا دَائِمُ تَعَالَیتَ یا قَائِمُ» تنزیه می‌شود و در پایان هر بند عبارت «أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ یا مُجِیرُ» (ما را از آتش پناه ده‌ای پناه‌دهنده) آمده است و این دعا با عبارت «سُبْحَانَک یا ذَا الْعِزِّ وَ الْجَمَالِ تَبَارَکتَ یا ذَا الْجَبَرُوتِ وَ الْجَلالِ سُبْحَانَک لا إِلَهَ إِلا أَنْتَ سُبْحَانَک إِنِّی کنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَ نَجَّینَاهُ مِنَ الْغَمِّ وَ کذَلِک نُنْجِی الْمُؤْمِنِینَ وَ صَلَّی اللَّهُ عَلَی سَیدِنَا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ أَجْمَعِینَ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ وَ حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَکیلُ وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلا بِاللَّهِ الْعَلِی الْعَظِیمِ» پایان می‌یابد. متن دعای مجیر ایام البیض ماه مبارک رمضان با ترجمه فارسی در ادامه آورده شده است:
به نام خدای بخشاینده مهربان
سُبْحانَکَ یا اَللّهُ تَعالَیْتَ یا رَحْمنُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ
منزهی ای خدا برتری تو ای بخشنده پناه ده ما را از آتش ای پناه ده منزهی
یا رَحیمُ تَعالَیْتَ یا کَریمُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا مَلِکُ
ای مهربان برتری تو ای کریم پناه ده ما را از آتش ای پناه ده منزهی ای پادشاه
تَعالَیْتَ یا مالِکُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا قُدُّوسُ
برتری تو ای مالک پناه ده ما را از آتش ای پناه ده منزهی ای مبرا از هر عیب
تَعالَیْتَ یا سَلامُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا مُۆْمِنُ تَعالَیْتَ
برتری تو ای سلامت بخش پناه ده ما را از آتش ای پناه ده منزهی ای امان بخش برتر آمدی
یا مُهَیْمِنُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا عَزیزُ تَعالَیْتَ یا
ای نگهبان پناه ده ما را از آتش ای پناه ده منزهی ای نیرومند برتر آمدی ای
جَبّارُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا مُتَکَبِّرُ تَعالَیْتَ یا مُتَجَبِّرُ
با جبروت و عظمت پناه ده ما را از آتش ای پناه ده منزهی ای دارای بزرگی و کبریاء برتر آمدی ای صاحب جلال و شوکت
اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا خالِقُ تَعالَیْتَ یا بارِئُ اَجِرْنا
پناه ده ما را از آتش ای پناه ده منزهی ای آفریننده برتر آمدی ای پدید آرنده پناه ده ما را
مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا مُصَوِّرُ تَعالَیْتَ یا مُقَدِّرُ اَجِرْنا مِنَ
از آتش ای پناه ده منزهی ای صورت ده برتر آمدی ای اندازه گیر کارها پناه ده ما را از
النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا هادی تَعالَیْتَ یا باقی اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا
آتش ای پناه ده منزهی ای راهنما برتر آمدی ای باقی پناه ده ما را از آتش ای
مُجیرُ سُبْحانَکَ یا وَهّابُ تَعالَیْتَ یا تَوّابُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ
پناه ده منزهی ای بخشنده برتر آمدی ای توبه پذیر پناه ده ما را از آتش ای پناه ده
سُبْحانَکَ یا فَتّاحُ تَعالَیْتَ یا مُرْتاحُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ
منزهی ای گشاینده برتر آمدی ای آسایش بخش پناه ده ما را از آتش ای پناه ده
سُبْحانَکَ یا سَیِّدِی تَعالَیْتَ یا مَوْلایَ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ
منزهی تو ای آقای من برتری تو ای سرور من پناه ده ما را از آتش ای پناه ده
سُبْحانَکَ یا قَریبُ تَعالَیْتَ یا رَقیبُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ
منزهی تو ای نزدیک برتری تو ای مراقب اعمال بندگان پناه ده ما را از آتش ای پناه ده
سُبْحانَکَ یا مُبْدِئُ تَعالَیْتَ یا مُعیدُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ
منزهی ای آغاز کن آفرینش برتر آمدی ای بازگرداننده پناه ده ما را از آتش ای پناه ده
سُبْحانَکَ یا حَمیدُ تَعالَیْتَ یا مَجیدُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ
منزهی ای پسندیده برتر آمدی ای ستوده پناه ده ما را از آتش ای پناه ده
سُبْحانَکَ یا قَدیمُ تَعالَیْتَ یا عَظیمُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ
منزهی تو ای دیرینه برتری تو ای با عظمت پناه ده ما را از آتش ای پناه ده
سُبْحانَکَ یا غَفُورُ تَعالَیْتَ یا شَکُورُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ
منزهی ای آمرزنده برتر آمدی ای پاداش ده سپاسگزاران پناه ده ما را از آتش ای پناه ده
سُبْحانَکَ یا شاهِدُ تَعالَیْتَ یا شَهیدُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ
منزهی ای شاهد برتری تو ای گواه پناه ده ما را از آتش ای پناه ده
سُبْحانَکَ یا حَنّانُ تَعالَیْتَ یا مَنّانُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ
منزهی تو ای بسیار مهربان برتری تو ای نعمت بخش پناه ده ما را از آتش ای پناه ده منزهی تو
یا باعِثُ تَعالَیْتَ یا وارِثُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا
ای برانگیزنده برتری تو ای ارث بر جهانیان پناه ده ما را از آتش ای پناه ده منزهی تو ای
مُحْیی تَعالَیْتَ یا مُمیتُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا شَفیقُ
زنده کننده برتری تو ای میراننده پناه ده ما را از آتش ای پناه ده منزهی تو ای مهربان
تَعالَیْتَ یا رَفیقُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا اَنیسُ تَعالَیْتَ
برتری تو ای رفیق پناه ده ما را از آتش ای پناه ده منزهی تو ای همدم برتری تو
یا موُنِسُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا جَلیلُ تَعالَیْتَ یا
ای مونس پناه ده ما را از آتش ای پناه ده منزهی تو ای شوکتمند برتری تو ای دارای جمال و
جَمیلُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا خَبیرُ تَعالَیْتَ یا بَصیرُ
زیبایی پناه ده ما را از آتش ای پناه ده منزهی تو ای آگاه برتری تو ای بینای
اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا حَفِیُّ تَعالَیْتَ یا مَلِیُّ اَجِرْنا مِنَ
به کارها پناه ده ما را از آتش ای پناه ده منزهی تو ای مهربان برتری تو ای بی نیاز مطلق پناه ده ما را
النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا مَعْبُودُ تَعالَیْتَ یا مَوْجُودُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ
از آتش ای پناه ده منزهی ای معبود حقیقی برتر آمدی ای موجود بالذات پناه ده ما را از آتش
یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا غَفّارُ تَعالَیْتَ یا قَهّارُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ
ای پناه ده منزهی ای آمرزش پیشه برتری تو ای دارای قهر و سطوت پناه ده ما را از آتش ای پناه ده
سُبْحانَکَ یا مَذْکُورُ تَعالَیْتَ یا مَشْکُورُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ
منزهی تو ای یاد شونده برتری تو ای سپاس دارنده پناه ده ما را از آتش ای پناه ده
سُبْحانَکَ یا جَوادُ تَعالَیْتَ یا مَعاذُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ
منزهی تو ای بخشنده برتری تو ای پناهگاه پناه ده ما را از آتش ای پناه ده منزهی تو
یا جَمالُ تَعالَیْتَ یا جَلالُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا سابِقُ
ای (اصل هر) زیبایی برتری تو ای (بخشنده هر) بزرگواری پناه ده ما را از آتش ای پناه ده منزهی تو ای سبقت گیرنده
تَعالَیْتَ یا رازِقُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا صادِقُ
برتری تو ای روزی دهنده پناه ده ما را از آتش ای پناه ده منزهی تو ای راست گفتار
تَعالَیْتَ یا فالِقُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا سَمیعُ تَعالَیْتَ
برتری تو ای شکافنده پناه ده ما را از آتش ای پناه ده منزهی تو ای شنوا برتری تو
یا سَریعُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا رَفیعُ تَعالَیْتَ یا بدیعُ
ای شتابنده (در اجابت) پناه ده ما را از آتش ای پناه ده منزهی تو ای بلند مرتبه برتری تو ای آفریننده
اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا فَعّالُ تَعالَیْتَ یا مُتَعالُ اَجِرْنا
پناه ده ما را از آتش ای پناه ده منزهی تو ای کننده (آنچه بخواهی) برتری تو ای والامرتبه پناه ده ما را
مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا قاضی تَعالَیْتَ یا راضی اَجِرْنا مِنَ
از آتش ای پناه ده منزهی تو ای داور برتری تو ای راضی پناه ده ما را از
النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا قاهِرُ تَعالَیْتَ یا طاهِرُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ
آتش ای پناه ده منزهی تو ای چیره بر خلق برتری تو ای پاکیزه پناه ده ما را از آتش ای
یامُجیرُ سُبْحانَکَ یا عالِمُ تَعالَیْتَ یا حاکِمُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ
پناه ده منزهی تو ای دانا برتری تو ای حکمران پناه ده ما را از آتش ای پناه ده
سُبْحانَکَ یا دآئِمُ تَعالَیْتَ یا قآئِمُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ
منزهی تو ای جاویدان برتری تو ای قیام کننده به امور خلق پناه ده ما را از آتش ای پناه ده منزهی تو
یا عاصِمُ تَعالَیْتَ یا قاسِمُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا غَنِیُّ
ای نگهدار برتری تو ای قسمت کننده روزی پناه ده ما را از آتش ای پناه ده منزهی تو ای بی نیاز
تَعالَیْتَ یا مُغْنی اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا وَفِیُّ تَعالَیْتَ
برتری تو ای بی نیاز کننده پناه ده ما را از آتش ای پناه ده منزهی تو ای وفادار برتری
یا قَوِیُّ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا کافی تَعالَیْتَ یا شافی
تو ای نیرومند پناه ده ما را از آتش ای پناه ده منزهی تو ای کفایت کننده برتری تو ای شفا دهنده
اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا مُقَدِّمُ تَعالَیْتَ یا مُۆَخِّرُ اَجِرْنا
پناده ده ما را از آتش ای پناه ده منزهی تو ای مقدم دارنده برتری تو ای عقب انداز پناه ده ما را
مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا اَوَّلُ تَعالَیْتَ یا آخِرُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا
از آتش ای پناه ده منزهی تو ای اول برتری تو ای آخر پناه ده ما ر از آتش ای
مُجیرُ سُبْحانَکَ یا ظاهِرُ تَعالَیْتَ یا باطِنُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ
پناه ده منزهی تو ای پیدا برتری تو ای ناپیدا پناه ده ما را از آتش ای پناه ده
سُبْحانَکَ یا رَجآءُ تَعالَیْتَ یا مُرْتَجی اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ
منزهی تو ای امید برتری تو ای مایه امیدواری پناه ده ما را از آتش ای پناه ده
سُبْحانَکَ یا ذَاالْمَنِّ تَعالَیْتَ یا ذَاالطَّوْلِ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ
منزهی تو ای صاحب نعمت برتری تو ای صاحب احسان پناه ده ما را از آتش ای پناه ده
سُبْحانَکَ یا حَیُّ تَعالَیْتَ یا قَیُّومُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ
منزهی تو ای زنده برتری تو ای پاینده پناه ده ما را از آتش ای پناه ده منزهی تو
یا واحِدُ تَعالَیْتَ یا اَحَدُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا سَیِّدُ
ای یگانه برتری تو ای یکتا پناه ده ما را از آتش ای پناه ده منزهی تو ای آقا
تَعالَیْتَ یا صَمَدُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا قَدیرُ تَعالَیْتَ
برتری تو ای بی نیاز پناه ده ما را از آتش ای پناه ده منزهی تو ای توانا برتری
یا کَبیرُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا والی تَعالَیْتَ یا مُتَعالی
تو ای بزرگ پناه ده ما را از آتش ای پناه ده منزهی تو ای حکمران برتری تو ای والامقام
اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا عَلِیُّ تَعالَیْتَ یا اَعْلی اَجِرْنا مِنَ
پناه ده ما را از آتش ای پناه ده منزهی تو ای والا برتری تو ای والاتر از همه پناه ده ما را از
النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا وَلِیُّ تَعالَیْتَ یا مَوْلی اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا
آتش ای پناه ده منزهی تو ای صاحب اختیار برتری تو ای سرور پناه ده ما را از آتش
مُجیرُ سُبْحانَکَ یا ذارِئُ تَعالَیْتَ یا بارِئُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ
ای پناه ده منزهی تو ای آفریننده برتری تو ای پدید آرنده پناه ده ما را از آتش ای پناه ده
سُبْحانَکَ یا خافِضُ تَعالَیْتَ یا رافِعُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ
منزهی تو ای پایین آرنده برتری تو ای بالا برنده پناه ده ما را از آتش ای پناه ده
سُبْحانَکَ یا مُقْسِطُ تَعالَیْتَ یا جامِعُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ
منزهی تو ای به انصاف رفتار کننده برتری تو ای گردآورنده پناه ده ما را از آتش ای پناه ده
سُبْحانَکَ یا مُعِزُّ تَعالَیْتَ یا مُذِلُّ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ
منزهی تو ای عزت بخش برتری تو ای ذلت بخش پناه ده ما را از آتش ای پناه ده منزهی تو
یا حافِظُ تَعالَیْتَ یا حَفیظُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا قادِرُ
ای نگهبان برتری تو ای نگهدار پناه ده ما را از آتش ای پناه ده منزهی تو ای توانا
تَعالَیْتَ یا مُقْتَدِرُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا عَلیمُ تَعالَیْتَ
برتری تو ای با اقتدار پناه ده ما را از آتش ای پناه ده منزهی تو ای دانا برتری تو
یا حَلیمُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا حَکَمُ تَعالَیْتَ یا حَکیمُ
ای بردبار پناه ده ما را از آتش ای پناه ده منزهی تو ای داور برتری تو ای فرزانه
اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا مُعْطی تَعالَیْتَ یا مانِعُ اَجِرْنا
پناه ده ما را از آتش ای پناه ده منزهی تو ای عطا ده برتری تو ای مانع از عطا پناه ده ما را
مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا ضآرُّ تَعالَیْتَ یا نافِعُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ
از آتش ای پناه ده منزهی تو ای زیان رسان برتری تو ای سودرسان پناه ما را از آتش
یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا مُجیبُ تَعالَیْتَ یا حَسیبُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا
ای پناه ده منزهی تو ای اجابت کننده برتری تو ای حسابگر پناه ده ما را از آتش ای
مُجیرُ سُبْحانَکَ یا عادِلُ تَعالَیْتَ یا فاصِلُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ
پناه ده منزهی تو ای دادگر برتری تو ای جدا کننده پناه ده ما را از آتش ای پناه ده
سُبْحانَکَ یا لَطیفُ تَعالَیْتَ یا شَریفُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ
منزهی تو ای مهربان برتری تو ای شریف پناه ده ما را از آتش ای پناه ده
سُبْحانَکَ یا رَبُّ تَعالَیْتَ یا حَقُّ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا
منزهی تو ای پروردگار برتری تو ای ثابت پناه ده ما را از آتش ای پناه ده منزهی تو ای
ماجِدُ تَعالَیْتَ یا واحِدُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا عَفُوُّ
گرامی برتری تو ای یگانه پناه ده ما را از آتش ای پناه ده منزهی تو ای باگذشت
تَعالَیْتَ یا مُنْتَقِمُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا واسِعُ تَعالَیْتَ
برتری تو ای انتقام کش پناه ده ما را از آتش ای پناه ده منزهی تو ای وسیع رحمت برتری تو
یا مُوَسِّعُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا رَۆُفُ تَعالَیْتَ یا
ای گشایش بخش پناه ده ما را از آتش ای پناه ده منزهی تو ای مهرورز برتری تو ای
عَطوُفُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا فَرْدُ تَعالَیْتَ یا وِتْرُ
با عطوفت پناه ده ما را از آتش ای پناه ده منزهی تو ای یگانه برتری تو ای تک و تنها
اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا مُقیتُ تَعالَیْتَ یا مُحیطُ اَجِرْنا
پناه ده ما را از آتش ای پناه ده منزهی تو ای حافظ و نگهبان برتری تو ای محیط بر هر چیز پناه ده ما را
مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا وَکیلُ تَعالَیْتَ یا عَدْلُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ
از آتش ای پناه ده منزهی تو ای وکیل برتری تو ای سراسر عدل و داد پناه ده ما را از آتش
یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا مُبینُ تَعالَیْتَ یا مَتینُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ
ای پناه ده منزهی تو ای آشکار کننده برتری تو ای ثابت سستی ناپذیر پناه ده ما را از آتش ای پناه ده
سُبْحانَکَ یا بَرُّ تَعالَیْتَ یا وَدُودُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا
منزهی تو ای نیکوکار برتری تو ای بسیار مهربان پناه ده ما را از آتش ای پناه ده منزهی تو ای
رَشیدُ تَعالَیْتَ یا مُرْشِدُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا نُورُ
ارشاد کننده برتری تو ای رهنمون پناه ده ما را از آتش ای پناه ده منزهی تو ای نور
تَعالَیْتَ یا مُنَوِّرُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا نَصیرُ تَعالَیْتَ
برتری تو ای روشنی بخش پناه ده ما را از آتش ای پناه ده منزهی تو ای یاور برتری تو
یا ناصِرُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا صَبُورُ تَعالَیْتَ یا
ای یاری ده پناه ده ما را از آتش ای پناه ده منزهی تو ای بردبار برتری تو ای
صابِرُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا مُحْصی تَعالَیْتَ یا
شکیبا پناه ده ما را از آتش ای پناه ده منزهی تو ای شمارنده برتری تو ای
مُنْشِئُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا سُبْحانُ تَعالَیْتَ یا دَیّانُ
ایجاد کننده پناه ده ما را از آتش ای پناه ده منزهی تو ای منزه برتری تو ای کیفر ده
اَجِرْنا مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا مُغیثُ تَعالَیْتَ یا غِیاثُ اَجِرْنا
پناه ده ما را از آتش ای پناه ده منزهی تو ای فریادرس برتری تو ای دادرس پناه ده ما را
مِنَ النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا فاطِرُ تَعالَیْتَ یا حاضِرُ اَجِرْنا مِنَ
از آتش ای پناه ده منزهی تو ای آفریننده برتری تو ای حاضر پناه ده ما را از
النّارِ یا مُجیرُ سُبْحانَکَ یا ذَاالْعِزِّ وَالْجَمالِ تَبارَکْتَ یا ذَاالْجَبَرُوتِ
آتش ای پناه ده منزهی تو ای صاحب عزّت و زیبایی بزرگی تو ای صاحب جبروت
وَالْجَلالِ سُبْحانَکَ لا اِلهِ اِلاّ اَنْتَ سُبْحانَکَ اِنّی کُنْتُ مِنَ الظّالِمینَ
و جلال منزهی تو معبودی جز تو نیست منزهی تو و همانا من از ستمگرانم
فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَ نَجَّیْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ کَذلِکَ نُنْجیِ الْمُۆمِنینَ وَ صَلَّی اللّهُ
پس مستجاب کردیم دعای او (یعنی یونس) را و او را از اندوه نجاتش دادیم و این چنین مۆمنین را نجات بخشیم و درود
عَلی سَیِّدِنا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ اَجْمَعینَ وَالْحَمْدُلِلّهِ رَبِّ الْعالَمینَ وَ حَسْبُنَا
خدا بر آقای ما محمد و آلش همگی و ستایش خاص پروردگار جهانیان است و خدا ما را بس است
اللّهُ وَ نِعْمَ الْوَکیلُ وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّهِ الْعَلیِّ العَظیمِ
و او نیکو وکیلی است و جنبش و نیرویی نیست جز به خدای والای بزرگ.
ثواب دعای مجیر در ایام البیض
دعای مجیر، از ادعیه مشهور اسلامی است که بنا بر روایات این دعا را جبرئیل برای پیامبر (ص) آورد. کفعمی در کتاب‌های مصباح و البلد الامین آن را نقل کرده است. ثواب دعای مجیر در ایام البیض ماه مبارک رمضان (روزهای سیزدهم و چهارهم و پانزدهم) برای آمرزش گناهان بسیار است. نقل است هر که دعای مجیر ایام البیض ماه رمضان را بخواند، گناهانش آمرزیده می‌شود، هرچند به عدد دانه‌های باران و برگ‌های درختان و ریگ‌های بیابان باشد! و خواندن آن برای شفای بیمار و رفع غم و اندوه سودمند است.
دعای روزهای ۱۳ ۱۴ ۱۵ ماه مبارک رمضان مجرب است و باید از خواندن آن غافل نشویم. مضامین دعای مجیر انسان را به کمال می‌رساند. شرح و نزول برخی از آیات قرآن کریم دال بر این است که ایام البیض در ادیان الهی سابقه دیرینه ای داشته و در اسلام استمرار یافته و احتمالا پاره ای از احکام و شرایط آن تغییر کرده است.
خداوند در قرآن کریم می فرماید: «و عهدنا الی ابراهیم و اسمعیل ان طهرا بیتی للطائفین و العاکفین و الرکع السجود» و ما به ابراهیم و اسماعیل فرمان دادیم که خانه مرا برای طواف کنندگان و معتکفان و رکوع کنندگان و سجده کنندگان از هرگونه آلودگی تطهیر کنند.
علامه طباطبایی(ره) در تفسیرالمیزان می نویسد: زمانی که حضرت مریم (س) به افتخار دیدار با فرشته الهی نایل آمد از مردم فاصله گرفت، هدف از دوری کردن از مردم روی آوردن به سنت اعتکاف بوده است. علامه مجلسی در بحارالانوار از اعتکاف حضرت سلیمان (ع) در بیت المقدس روایت کرده است و علامه حلی (ره) نیز در کتاب تذکره الفقها به مشروعیت این ایام در ادیان پیش تصریح کرده است که ایام البیض دارای پیشینه ای به قدمت همه ادیان الهی و آسمانی است.
اعمال ایام البیض ماه رمضان را در این نوشتار برای شما عزیزان توضیح دادیم و همانطور که خواندید این 3 روز در ماه های رجب، شعبان و رمضان است که روزهای ۱۳ ۱۴ ۱۵ ماه مبارک رمضان بسیار پرثواب است. حال که متوجه شدید ایام البیض ماه رمضان چه روزی است، می توانید در این شب ها از فضیلت دعای مجیر در ایام البیض ماه رمضان بهرمند شوید.
