کاشت داشت برداشت خشخاش
کاشت داشت برداشت خشخاش
گیاه خشاش در مناطق گرم رشد می نماید و یک گیاه یکساله می باشد این گیاه بیشتر در افغانستان رشد می نماید در ادامه تاصویر و جزئیات بیشتر کاشت داشت برداشت خشخاش را در سایت سماتک خواهید دید با ما همراه باشید.
خشخاش چیست
خشخاش یك گیاه علفی یكساله هست كه از تیر تا مرداد گل خواهد داد در هر سال و در ادامه مهمترین الكالوئیدهای تریاك را برای شما نام می بریم که عبارتند از مورفین, ناركوتین,. پاپاورین, كدئین, تبائین و نارسئین هستندو مورفین درد را كاهش می دهد حتی زمانی كه داروهای استاندارد تاثیری ندارند و بر مركز عصبی مسكن است. كدئین اثرات كشنده درد داروهای متعدد را كاهش خواهد داد . پاپا ورین انقباضات عضله شل را کم خواهد نمود و در داروسازی این الكالوئیدها جزئی از داروها برای تولید و ساخت خواهند بود. مورفین و تریاك خام تابع قوانین بین المللی مواد مخدر هستند و بنابراین تولید آنها و داروهای ساخته شده از آنها تحت نظر دولتها است.
بهترین زمان کشت خشخاش
رشد سالانه این گیاه به ارتفاعى معادل ۱۱۰-۷۰ سانتیمتر است که در اواسط بهار، بعد از این كه گلهاى رنگارنگ آن كم كم شروع به ریختن نمایند از میان گلها كپسول ظاهر خواهد شد كه به آن گرز خشخاش خواهند گفت این گرزها در اواخر بهار و اوائل تابستان داراى پوست سبزى هستند كه به زردى گرایش دارند البته، قبل از این كه میوه گیاه خشك و زرد شود به روش خاصبه تیغ زدن آن می پردازند . این كار به وسیله افرادى كه تجربه خاصى در تیغ زدن دارند، انجام میشود. آنان در ساعات اولیه شب با تیغهاى مخصوص و با ایجاد چندین شیار افقى و یا عمودى و یا مورب بر روى گرزها عمل تیغ زنی را انجام میدهند صبح روز بعد، شیره سفید رنگى از محل شكافهاى گرز به بیرون ترشح میكند و در مجاورت هوا به صمغ قهوهاى رنگ عوض خواهد کرد.
کشت خشخاش در منزل
از این گیاه در پزشکی بسیار استفاده می نمایند چون هم آرام بخش می باشد و مسکن درد است افرادی که عمل جراحی بسیاری سختی دارند و دردشان بسیار شدید می باشد از این مواد برای آرام کردم درد استفاده می نمایند.
کشت خشخاش در منزل
در اين روش، بدور را در رديفهاي موردنظر به طور متراكم مي‌كارند. پس از رويش و چند رگي شدن، گياهان را در طور رديف به تعداد مورد نظر تنك مي‌كنند. از آنجايي كه اين روش سخت و کار فراوان دارد در حال حاضر كمتر مورد استفاده قرار مي‌گيرد (مگر در سطوح كوچك كشت). بذر مورد نياز براي هر هكتار ۳ تا ۵/۳ كيلوگرم با كيفت مطلوب مي‌باشد استفاده از
اشعه: استفاده از اشعه اكنون در اكثر كشورها رايج مي‌باشد.بذوري كه تحت تأثير اشعه قرار گرفته‌اند با بدوز سالم و پرتونگاري ندشه‌اند به نسبت يك پنجم بذر سالم و چهار پنجم بذور پرتو نگاري شده) مخلوط مي‌شوند. سپس در طول رديفها كاشته مي‌شوند.در اين حالت تمام بذور جوانه مي‌زنند (بدور وقتي به صورت متراكم كاشته شوند سبب تسريع درجوانه زني يكديگر مي‌شوند) بذوري كه تحت تأثيثر اشعه قرار گرفته‌اند پس از رويش خشك خواهند شد و رشد و نمو بذور پرتو نگاري نشده همچنان ادامه خواهد یافت در اين حالت بدون اينكه احتياجي به تنك كردنباشد، گياهان خود از تراكم مناسب و مطلوبي بوجود خواهند آمد
بذور مخلوط : مخلوط كردن بذور خشخاش يا بدور بو داده (پته) شدة خشخاش و يا تركيب با ساير مواد ديگر نظير شن ريزه و …. روش ديرگي خواهد بود كه براي كاشت خشخاش به کار گرفته شده است
اگر چه اين روشي را در بعضي از كشورها به كار مي‌برند ولي روش مناسبي نيست و كمتر مورد استفاده شده است. زيرا،همانطور كه گفته شدند در هنگام جوانه‌زني به يكديگر كمك مي‌كنند وسبب رويش خواهند شد. در حالي كه، در روش مخلوط ( بر اثر عدم رويش بدزو پخته شده ويا فواصل زياد بين بذور سالم بر اثر وجود (سنگريزه) اين امتياز نخواهد بود، و فقط درصدي از آنها رويش مي‌نمائيد. بذور مورد نياز براي هر هكتار ۵/۱ تا ۲ كيلوگرم است
روش دراژه: چون خشخاش بذور بسيار كوچكي دارد و نمي‌توان آنها را به صورت تك تك و در فواصل معين كشت کرد. آنها را به صورت دراژه (چند بذر كه توسط ماده مناسبي به هم چسبيده باشند) در آمده پس آنها را به صورت تك تك و در فواصل معين كشت خواهند نمود. مقدار بذور مورد نيازبراي هر هكتار زمين در اين روش ۸ تا ۱۰ كيلوگرم هست.
کشت خشخاش در گلخانه
چون خشخاشها بذور كوچكي دارند،آماده نمودن زمين زراعي و تهيه بستر مناسبي براي بذر از اهمين خصي برخوردار است. چنانچه خشخاش باغلات به تناوب كشت شده باشد، پس از برداشت آنها بلافاصله بايد زمين را براي كشت خشخاش فراهم کرد افزودن كودهاي شيميايي و انجام شخم عميق در فصل پايير در زمينهايي كه خشخاش اولين بهار در آن كشت مي‌شود ضروري خواهند بود و همچنين قبل از كاشت بايد باقيمانده علفهاي هرز را وجين نمود تا بهتر شوند.
در فصل بهار بايد از كاربرد وسايلي كه سبب تبخير وكاهش رطوبت خاك گردد (نظير شخم عميق يا نيمه عميق و … ) دوری و پرهیز نمود و در اين فصل و تنها زمين را تسطبع نمود. از آنجايي كه خاك سطحي كه در مجاورت بذر قرار مي‌گيرد بايد داراي ذراتي كوچك و متراكم برخوردار باشد
لذا قبل از كاشت، با انجام غلتكي مناسب بستر سطحي خاك را متراكم مي‌كنند. اگر احياناً ذرات خاك از فضاي زياد ونامناسبي برخوردار باشند فاصله مناسبي بين آنها بوجود آید.
زمان کاشت بذر خشخاش
کاشت و تکثیر خشخاش به وسیله بذر انجام مي‌گيرد. حداقل حرارت لازم براي جوانه‌زدن آ“ ۳ تا ۴ درجه سانتي‌گراد است اين حرارت در خاك بستگي به شرايط آب و هوايي،بافت و وضعيت خاك دارد.خشخاش در مناطق خيلي سرد،در بهار ودر مناطق معتدله در پاييز كشت خواهند شد.
كاشت متراكم گياهاني در فصل پاييز مناسب مي‌باشد. زيرا، سبب افزايش مقاومت آنها به سرما میشود، و سرما زيان كمتري به محصول وارد میاورد. بذور در رديفهايي به فاصله ۳۵-۴۰سانتي‌متر كاشت خواهند شد فصل بهار (اواخر فرودرين و اوايل ارديبهشت) گياهان را بايد (در صورتي كه نياز باشد) در طول رديفها تنك نمود . تعداد مناسب گياه در هر متر مربع متفاوت و بستگي به شرايط آب و هوايي و بافت خاك خواهد داشت به طور متوسط ۳۰ تا ۴۰ بود كه در هر متر مربع و تراكم ۳۰۰ تا ۴۰۰ هزار بوته در هر هكتار مناسب باشد مناسب است كه فاصله هر بوته از يكديگر ۱۰ سانتي‌متر باشد.
شرایط محیطی کاشت خشخاش
به طور كلي درجه حرارتهاي پايين وهواي خنك بر اي رشد و نمو خشخاش مناسب هستندهر چه اختلاف درجه حرارت از شب به روز كمتر باشد زراعت خشخاش موفق‌تر خواهد بودهواي بسيار گرم براي رويش خشخاش مناسب نيست زيرا افزايش درجه حرارت سب تسريع در رشد و نمو خشخاش خواهد شد و گياه زودتر از زمان معين به ساقه مي‌رود و در نتيجه عملكرد به شدت كاهش خواهد یافت.
سرماي زودرس پاييز مشروط برآنكه ادامه آن تا بهار كشيده نشود از جهت اينكه آخر زمستان فصل ملايمتري شده و رشد سريعتر مي‌شود بهتر از سري آخر فصل است كه رشد نبات را به تعويق خواهد انداخت.
فصل کشت خشخاش در ایران
به طور كلي كشت بهاره خشخاش را مي‌توان از اواسط زمستان (بهمن) تا اويل بهار (فروردين) بوجود آورد.
معمولاً وقتي امكان كار روي زمين وجود داشته باشد (خاك از حالت انجماد زمستتاني خارج شده باشد) مي‌توان كشت بهاره را آغاز کرد از آنجايي كه گياهان به سرما حساس نيستند، توصيه شده است که كشت بهاره خشخاش حتي‌الامكان خيلي زود شروع بشود. چنانچه هواي مناطقي كه خشخاش در آنها كشت شده است بسيار سرد باشد بذور رويش نمي‌كنند ولي از نظر فيزيولوژيكي كاملاً سالم و از قوه رويش مناسبي برخوردار است خواهند بود با مساعد شدن هوا جوانه زني و رويش آنها آغاز خواهند شد.
زمان مناسب براي كشت پاييزه، اوايل پاييز ( اوايل مهر تا اوايل آبان) مي‌باشد. در اين صورت گياهان تا مرحله ۴ تا ۶ برگها به رشد خود ادامه مي‌داهند. پس از پشت سر گذاشتن سرماي زميسان از اوايل بهار رويش آنها شروع مي‌شود. تحقيقات نشاني مي‌دهد ماده موثره (آلكالوييد) گياهاني كه فصل پاييز كشت شده‌اند. كميت و كيفيت مناسبتري دارند.
