نخستین آمبولانس در ایران + تاریخچه و تصاویر
نخستین آمبولانس در ایران؟! آمبولانس ها به عنوان یکی از ارکان حیاتی نظام سلامت، نقش مهمی در انتقال سریع بیماران و مصدومان به مراکز درمانی ایفا می کنند. در ایران تاریخچه ورود و توسعه آمبولانس ها با فراز و نشیب های متعددی همراه بوده است. این مقاله به بررسی نخستین آمبولانس وارد شده به ایران و روند بومی سازی آن می پردازد.
نخستین آمبولانس در ایران
عکس های زیر متعلق به قدیمی ترین آمبولانسی است که جمعیت هلال احمر در سال های 1327 شمسی به بعد، استفاده می کرده است. این آمبولانس بسیاری از قابلیت های آمبولانس های امروزی را داراست و اکنون در حیاط ساختمان معاونت بهداشت، درمان و توانبخشی هلال احمر به عنوان نماد خدمت خودنمایی می کند.
از گذشته تا امروز آمبولانس ها در زندگی مردم نقش مثبتی را داشته اند. اما اولین آمبولانسی که وارد چرخه وزارت بهداشت و درمان شد یک اپل استیشن بود که در تصاویر زیر مشاهده می کنید.
ورود نخستین آمبولانس ها به ایران
در دهه ۱۳۴۰ با افزایش تصادفات جاده ای و نیاز به خدمات اورژانسی، ایده ساخت آمبولانس در ایران شکل گرفت. مسعود تهرانچی از پیشگامان صنعت خودروسازی در ایران، با دستکاری خودروهایی مانند لندرور و مزدا دو کابین، نخستین آمبولانس های کشور را ساخت. او با تجهیز این خودروها به امکانات اولیه پزشکی، گامی مهم در جهت ارائه خدمات اورژانسی برداشت.
اولین آمبولانس خصوصی در ایران
در دهه ۱۳۶۰ نخستین آمبولانس های خصوصی در ایران فعالیت خود را آغاز کردند. این آمبولانس ها با هدف ارائه خدمات به بیماران غیراضطراری، وارد چرخه خدمات درمانی شدند. با این حال برخی از این آمبولانس ها به صورت غیرقانونی و برای مقاصد غیرپزشکی مورد استفاده قرار می گیرند که نیازمند نظارت بیشتر است.
بومی سازی آمبولانس ها
با گذشت زمان و افزایش نیاز به آمبولانس های مجهزتر، شرکت های داخلی مانند ایران خودرو دیزل وارد عرصه تولید آمبولانس شدند. از سال ۱۳۸۰ این شرکت با تولید سالانه بیش از ۲۱۰۰ دستگاه آمبولانس، سهم قابل توجهی در تأمین نیاز کشور داشته است. همچنین در سال های اخیر شرکت هایی مانند پارسیان موتور با همکاری برندهای اروپایی، اقدام به تولید آمبولانس های پیشرفته تری کرده اند.
با وجود پیشرفت های حاصل شده، ایران همچنان با کمبود آمبولانس مواجه است. به طوری که به ازای هر ۵۰ هزار نفر، تنها یک دستگاه آمبولانس وجود دارد، در حالی که استاندارد جهانی یک آمبولانس به ازای هر ۱۲ هزار نفر است. این کمبود به ویژه در مناطق محروم و دورافتاده، تأثیر منفی بر کیفیت خدمات اورژانسی دارد.
تاریخچه آمبولانس در ایران، از تلاش های فردی بنام مسعود تهرانچی برای ساخت خودروهای اورژانسی تا تولید انبوه و نوآوری های اخیر، مسیری پرچالش و در عین حال پیشرفت آمیز را نشان می دهد. با توجه به نیازهای روزافزون و چالش های موجود، سرمایه گذاری در حوزه خدمات اورژانس و ارتقاء کیفیت خدمات، امری ضروری است.